MAHKEMESİ : TAŞKÖPRÜ SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09.10.2013 - 05.12.2013 EK KARAR
NUMARASI : 2011/601-2013/509

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucunda D.. Köyü çalışma alanında bulunan 124 ada 10 parsel sayılı 772,91 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeni ile davalı S.. Ö.. adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacı M.. Ö.., kadimden beri köy halkı tarafından yol olarak kullanılan taşınmazın bir bölümünün de davalı taşınmaz içinde ölçüldüğü iddiası ile bu bölüme ilişkin tapu kaydının iptali ve köy yolu olarak bırakılması istemi ile dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece ek karar ile dava değerinin temyiz sınırının altında olduğu gerekçesi ile temyiz isteminin reddine karar verilmiş; ek karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, davaya konu taşınmazın değerinin 1.000 TL. olup 2013 yılı için öngörülen temyiz sınırının altında olduğu gerekçesi ile davacı vekilinin temyiz inceleme isteğinin reddine karar verilmiş olup verilen karar yasa hükümlerine uygun değildir. Davacı, davalı adına tespit ve tescil edilen 124 ada 10 sayılı parselin bir bölümünün yol olduğu iddiası ile bu bölüme ilişkin tapu kaydının iptali ve el atmanın önlenmesi isteminde bulunmuştur. 1086 sayılı HUMK"nın 5236 sayılı Kanun ile değişiklikten önceki 427. maddesinde “Miktar veya değeri bir milyar lirayı geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir” hükmü düzenlenmiş olup 2013 yılı için bu değer 1.822 TL. olarak hesaplanmıştır. Madde metninden anlaşıldığı gibi anılan maddedeki düzenleme taşınır mal ve alacak davasına münhasır olup taşınmaz mallara ilişkin davaları kapsamamaktadır. Bu nedenle mahkemenin bu yöndeki ek kararı yerinde olmadığından kaldırılmasına karar verilmiştir.
Davacı vekilinin esasa yönelik temyiz itirazlarına gelince; mahkemece davacı tarafından davanın ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına, usul ve yasa hükümlerine uygun değildir. Dosya içerisine gelen belgelere göre dava konusu taşınmaz hakkında köy yoluna çit çekerek tecavüz ettiğinden bahisle davacı M.. Ö.. tarafından Kaymakamlığa başvurulduğu, Kaymakamlıkça men kararı verildiği, Kaymakamlıkça ayrıca Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulduğu, bunun üzerine S.. Ö.. hakkında sanık sıfatı ile Köyün ortak kullanımında bulunan taşınmaza tecavüz suçundan dolayı kamu davası açıldığı, mahkemece yapılan keşifte dinlenilen bilirkişi ve tanıkların taşınmazın bulunduğu yerde eskiden beri köylünün kullandığı yol bulunduğu ancak yolun ne kadarına tecavüz olduğunu bilemedikleri yönünde beyanda bulunmuşlar, teknik bilirkişi tarafından düzenlenen raporda ise bilirkişilerce kadimden beri yol olarak iddia edilen kısmın krokisinde (A) harfi ile gösterilen ve 40,36 m2 olan yer olduğu belirtilmiştir. Asliye Ceza Mahkemesinde yapılan yargılama sonunda sanık S.. Ö..’nin inşaat malzemelerini korumak amacı ile çit çekerek yolu kapattığı, yolu sahiplenme kastının bulunmadığı, taşınmazın taşıt yolu olarak kullanılmayıp sadece katılan ve katılanı takip eden evlerin sahiplerince evlerine gitmek üzere kullandıkları yol olduğu, suç kastının bulunmadığı gerekçesi ile beraatine karar verilmiştir. Davacı tarafından dava konusu edilen taşınmaz ile Asliye Ceza davasına konu olan taşınmazın aynı yer olduğu dosyada mevcut bilirkişi rapor ve krokilerinden anlaşılmaktadır. Yine yargılama sırasında yapılan keşifte dinlenilen bilirkişi beyanlarına göre dava konusu yerde köy yolunun bulunduğu sabit olup genişliği konusunda tam bir açıklık yoktur. Öte yandan, Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi hükmünce hukuk hakimi, Ceza Mahkemesinin verdiği beraat kararı ile bağlı değil ise de, ceza hakiminin yaptığı maddi saptama hukuk hakimini bağlar. Kısaca ifade etmek gerekirse, dava konusu taşınmazın köy yolu olduğu, Ceza Mahkemesi kararı ile sabittir. Hal böyle olunca; mahkemece toplanan delillere göre davanın kabulü ile dava konusu taşınmazın yol olarak sınırlandırılmasına ve davalının müdahalesinin önlenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde hüküm kurulmuş olması isabetsiz olup davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davacıya iadesine, 08.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.