12. Ceza Dairesi Esas No: 2013/21959 Karar No: 2014/14383 Karar Tarihi: 10.06.2014
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21959 Esas 2014/14383 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle öldürme suçundan 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası almıştır. Ancak, hüküm fıkrasında TCK'nın 53/1. maddesine ilişkin bendin hükümden çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, taksirli suçlarda TCK'nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmemesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda ayrıca, sanık hakkında TCK'nın 85/1. maddesi gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezasının 22/3. maddesi gereğince 1/3 oranında arttırılması sonucu tayin edilen cezanın uygulama hatası olduğu belirtilmiştir. Kanun maddeleri şöyledir: TCK'nın 85/1, 22/3, 62, 53/1. maddeleri.
12. Ceza Dairesi 2013/21959 E. , 2014/14383 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç :Taksirle öldürme Hüküm :TCK"nın 85/1, 22/3, 62, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında TCK’nın 85/1. maddesi gereğince tayine dilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Kanunun 22/3. maddesi gereğince 1/3. oranında arttırılması sırasında 3 yıl 4 ay yerine 2 yıl 16 ay hapis cezası tayin edilmesi nedeniyle sonuçta sanık hakkında 2 yıl 9 ay 24 gün yerine 2 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası tayin edilmesi uygulama hatası kabul edilmiş ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyizinin sanık lehine olması nedeniyle bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak; Taksirli suçlarda TCK’nın 53/1. maddesinde yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmeyeceğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının TCK’nın 53/1. maddesine ilişkin bendinin hükümden çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.