a sürüklenen çocuk ve sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde; - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/3706 Esas 2019/2202 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Haksız tahrik koşullarının sanık ... hakkında oluşmadığı anlaşılmakla tebliğnamenin bu yöndeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
a)Suça sürüklenen çocuk ...’un ve sanık ..."in kastının yoğunluğuna, suçun işleniş biçimine, katılanda oluşan yaraların birden fazla olması ve yerleri nedeniyle meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre, 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesine göre temel ceza belirlenirken, TCK"nin 3. maddesi de nazara alınarak orantılı ve sonuç cezaya etki edecek düzeyde alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, suça sürüklenn çocuk ...’a ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
c)Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay öncesinde suça sürüklenen çocuk ... ile katılan ... arasında sosyal paylaşım sitesi üzerinden bir tartışma yaşanmış olup suça sürüklenen çocuğun, katılanın kendisine buradan küfür ettiğini savunması, akabinde buluştuklarında suça sürüklenen çocuk ... ve sanık ..."in katılan ..."ı fikir ve eylem birliği içinde yaraladıkları olayda, suça sürüklenen çocuk ..."un aksi ispatlanamayan savunması lehine değerlendirilerek hakkında 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
d)Sanık ..."ın adli sicil kaydında bulunan Denizli 8. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/201 Esas - 2013/417 Karar sayılı mahkumiyet ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 141/1.maddesi gereğince hırsızlık ve 151/1. maddesi gereğince mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verildiği söz konusu mahkumiyetler nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi gereğince tekerrür hükümleri uygulanması gerekirken uygulanmamış ise de 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, anılan suçların da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında anılan ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
e)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanık ...’in hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın, suça sürüklenen çocuk ... ve müdafiinin, katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.