Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12442 Esas 2020/781 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/12442
Karar No: 2020/781
Karar Tarihi: 22.01.2020

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/12442 Esas 2020/781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sahibinden.com internet sitesi üzerinde yayınladığı araç satış ilanını gören kişiyle anlaşarak aracın satışını yapmayı kabul etmiş, fakat daha sonra araç teslimi için yaklaşık 200 TL yakıt parası talep etmiştir. İlanda belirtilen tutarın ödenmesi sonrasında sanık ile alıcı arasında iletişim kesilmiştir. Sanığın suçlu olduğuna dair deliller, sanığın ikrarı, tanık ifadeleri ve mahkeme dosyası kayıtları doğrultusunda onanmıştır. Sanığın Kanun No. 158/1-f, 62, 52, 53/1 maddeleri uyarınca suçlu bulunması gerektiği belirtilmiştir. Kanuni açıklamalar aşağıdaki gibidir:
- TCK 158/1-f: Nitelikli dolandırıcılık suçu.
- TCK 62: Ceza Kanunu hükümlerine muhalefet suçu.
- TCK 52: Birden fazla suç işlenmesi durumu.
- TCK 53/1: Suçun işlenmesinde aracılık yapmak suçu.

15. Ceza Dairesi 2017/12442 E. , 2020/781 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-f, 62, 52, 53/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, www.sahibinden.com isimli internet sitesine koymuş olduğu araç satış ilanı için katılanın ilanda verilen cep telefonunu arayarak sanıkla irtibata geçtiği ve aracın alım satımı konusunda anlaştıkları, sanığın söz konusu aracı teslim etmek için 200,00 TL yakıt parası istediği, katılanın da istenen parayı yatırdığı, sanığın parayı aldıktan sonra katılan ile irtibatı keserek görüşmediği, bu şekilde üzerine atılı suçu işlediği iddia olunan olayda; sanık ikrarı, katılan ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyetine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın suçun subut bulmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 22/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.