Esas No: 2021/2224
Karar No: 2022/2154
Karar Tarihi: 20.04.2022
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/2224 Esas 2022/2154 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen terör örgütü propagandası yapmak suçundan verilen mahkumiyet hükmü, istinaf başvurusuyla reddedildi. Ancak, silahlı terör örgütüne üye olma suçuyla ilgili kesin hüküm için açılan temyiz istemi, temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerinin belirtilmemesi nedeniyle reddedildi. Dosya Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi ve kararın bir örneği Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi.
Kanun Maddeleri:
- 3713 sayılı Kanunun 7/2-1, 7/2 maddeleri
- TCK'nın 43/1, 62/1, 53, 63. maddeleri
- 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi
- 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkra
- CMK madde 273/4
- CMK madde 294/1 ve 2
- 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi
- 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.05.2018 tarih ve 2018/189 - 2018/384 sayılı kararı
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2-1, 7/2, TCK'nın 43/1, 62/1, 53, 63. maddeleri uyarınca hükmedilen mahkumiyet ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine,
Bölge adliye mahkemesince silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
İstinaf mahkemelerinin Türk yargı sistemine dahil olmasıyla kanun yolu yargılamasında yeni bir anlayışı benimseyen kanun koyucunun, hem maddi olay hem de hukuki denetim yapacak olan istinaf başvurusunda sebep gösterme zorunluluğu öngörmezken (5271 sy. CMK madde 273/4), incelemesi hukuki denetimle sınırlı (CMK madde 294/2) olan temyiz yolunda; mülga 1412 sayılı CMUK'tan (madde 305.) da farklı şekilde, re'sen temyiz tercihinden vazgeçerek, temyiz davasını açan ve sınırlayan temyiz dilekçesinde/layihasında temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini/temyiz sebeplerini göstermek zorunda olduğunu (CMK madde
294/1) şart koşmuş ve temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermemesi durumunda; tıpkı başvurunun süresi içinde yapılmaması, hükmün temyiz edilemez olması ya da temyiz edenin buna hakkı bulunmaması hallerinde olduğu gibi usulüne uygun açılmış bir temyiz davasından bahsedilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedilmesini (CMK madde 298) emretmiş (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 923, Centel-Zafer Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 826, C.Şahin-N.Göktürk Ceza Muhakemesi Hukuku sh. 278) olmasına, anılan kanunun 289. maddesinin, usulüne uygun açılmış bir temyiz davasının “sınırlı inceleme ilkesinin” bir istisnasını teşkil etmesine (F.Yenisey-A.Nuhoğlu, age sh. 905), şartları ve usulü açık bir şekilde ortaya konulmak şartıyla (AİHM Galstyan/Ermenistan Başvuru no; 26986/03 15.01.2007 t.) öngörülen usul şartlarına uyulmaması sebebiyle kanun yolu başvurusunun reddedilmesinin bu hakkın ihlali sonucunu doğurmayacağının (AİHM Sjöö/İsveç Başvuru no; 37604/97) da istikrar kazanmış yargısal kararlarla kabul edilmesine nazaran; sanık tarafından süresinde verilen 25.10.2019 tarihli temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği anlaşılmakla; temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddeleri uyarınca REDDİNE, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
