Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/756 Esas 2015/2171 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/756
Karar No: 2015/2171
Karar Tarihi: 03.06.2015

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/756 Esas 2015/2171 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2015/756 E. ve 2015/2171 K. sayılı kararda, sanığa yöneltilen hakaret ve tehdit suçlarından dolayı mahkumiyet kararı verildiği belirtilmektedir. Kararda, sanığın eylemlerinin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunun öngördüğü suç tiplerine uyduğu ifade edilmektedir. Mahkemede yapılan inceleme sonucunda sanığın suçlu olduğuna dair kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırılan vicdani kanıya ulaşıldığı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise tehdit ve hakaret suçlarını düzenleyen Türk Ceza Kanunu'nun 106. ve 125. maddeleridir.

18. Ceza Dairesi 2015/756 E. , 2015/2171 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların Kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından sanık ... müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 03/06/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.