Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/2125 Esas 2019/2200 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
1)Mağdurda oluşan kemik kırığının birden fazla olması nedeniyle meydana gelen zararın ağırlığına göre, kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken, TCK"nin 3. maddesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında arttırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun adli raporunda vücudundaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin ağır (4) derece olduğunun belirtilmesine rağmen, TCK"nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasında (1/2) oranında arttırım yapılması,
3)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Burhaniye Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/321 Esas – 2013/448 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 106/1-1 maddesi gereğince tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, tekerrüre esas alınan suçun da uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
4)Şikayetinden vazgeçen mağdurun gerekçeli karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi,
5)Sanık hakkında verilen hapis cezaları yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydı ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 06.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.