Danıştay 7. Daire 1999/1751 Esas 2000/843 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No: 1999/1751
Karar No: 2000/843

Temyiz İsteminde Bulunan : ... Fabrikaları A.Ş.
Vekili : Av. ...
Karşı Taraf : Başbakanlık Gümrük Müsteşarlığı adına Ankara Posta Gümrük Müdürlüğü
İstemin Özeti : Davacı kurumca gerçekleştirilen ithalat dolayısıyla ek olarak tahakkuk ettirilerek tahsil olunan gelir eksikliğinin hesaplanacak yasal faizi ile birlikte iadesine hükmedilmesi istemiyle açılan davayı; olayda ek olarak tahakkuk ettirilen gümrük vergi ve resimlerine karşı gümrük müdürlüğü nezdinde yapılan itirazın reddi üzerine, Ankara Gümrükler Başmüdürlüğünün konu hakkında vereceği karar beklenilmeksizin dava açıldığı anlaşılmakla, ortada kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem bulunmadığı gerekçesiyle reddeden … …'inci Vergi Mahkemesinin ... gün ve E:...; K:... sayılı kararının; davanın, yapılan ödemenin iadesi talebiyle açıldığı, öte yandan 1615 sayılı Kanunda gümrükler başmüdürlüklerine tanınan sürenin dolmasına rağmen herhangi bir cevap verilmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : İstemin reddi gerektiği yolundadır.
Tetkik Hakimi ...'in Düşüncesi :Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar, 2577 sayılı Kanunun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında sayılan bozma nedenlerine uymadığından, temyiz istemi reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı ...'nun Düşüncesi: 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49'uncu maddesinin 1'inci fıkrasında; temyiz incelemesi sonunda Danıştay'ın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerine uyulmamış olunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı öngörülmüştür.
Temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususlar, yukarıda belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymadığı gibi, mahkeme kararının dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, bu kararın bozulmasını sağlayacak nitelikte de görülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle, temyiz isteminin reddiyle mahkeme kararının onanmasının gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Yedinci Dairesince işin gereği görüşüldü:
Dosyanın incelenmesinden, davacı şirketçe ithal olunan eşyanın beyan edilenden farklı bir pozisyonda olduğundan bahisle yapılan ek tahakkukun beyanname üzerinde davacıya tebliğ edildiği; 15.9.1998 tarihinde verilen dilekçe ile ek tahakkuka itiraz ile eşyanın gümrükten çekilmesini temin için ödeme talebinde bulunulduğu; 22.9.1998 tarihinde gelir eksiğinin ödendiği; vaki itirazın giriş gümrük müdürlüğünün 24.9.1998 tarih ve 06 sayılı kararı ile reddedilerek aynı tarihli üst yazı ile itiraz evrakının Ankara Gümrükler Başmadürlüğüne intikal ettirildiği; bu aşamada açılan davanın da vergi mahkemesince; itiraz nihai olarak karara bağlanmadığından, ortada kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem bulunmadığı gerekçesiyle reddedildiği anlaşılmıştır.
Temyiz dilekçesinde her ne kadar, ödenen gelir eksiğinin iadesi istemiyle dava açıldığı ileri sürülmekte ise de; ek tahakkuka vaki itirazın reddine dair nihai işlemin idari yargı yerince iptali halinde, ödenen tutarın iadesi iptal kararının doğal bir sonucu olduğu gibi, kanunen fazla alındığı ileri sürülen gümrük vergi ve resimlerinin iadesine karar verilmesi isteğiyle idari dava açılabilmesi için, mükelleflerce, önce, eşyanın fiili ithal tarihinden itibaren bir yıl içinde yetkili idareye başvurulması; yapılan başvurunun da, idarece açık ya da dolaylı biçimde reddedilmiş olması zorunlu olup, olayda ise davacı tarafından yapılmış bir başvuru ve bunun sonucu olarak da idarece tesis edilmiş bir işlem bulunmadığından, ileri sürülen iddialar mahkeme kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle,temyiz isteminin reddine, mahkeme kararının onanmasına; … lira maktu karar harcının temyiz edenden alınmasına, 27.3.2000 gününde oybirliği ile karar verildi.