Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/2830 Esas 2015/2834 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2830
Karar No: 2015/2834
Karar Tarihi: 29.06.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/2830 Esas 2015/2834 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, gece gerçekleştiği için TCK'nın 143. maddesinin uygulanmaması sonucu ceza türü eksik belirlenerek karar verildi. Karar temyiz edildi ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmedi. Ancak, sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun kılınmasına ve alt soyu üzerindeki yetkilerinin kısıtlanmasına karar verilirken, koşullu salıverilme durumunda bu yasağın uygulanmaması gerekirken, kararda yasal bir hata yapıldığı için karar bozuldu. Kararın düzeltilerek onanması kararı verildi. Kanun maddeleri ise; TCK'nın 53. maddesi ve 5237 sayılı Yasa'nın 53. maddesi.

22. Ceza Dairesi 2015/2830 E. , 2015/2834 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın eylemlerini gece gerçekleştirildiğinin anlaşılması karşısında; hakkında TCK"nın 143. maddesinin uygulanmaması ve sonuç cezanın 2 yıl 1 ay yerine, 1 yıl 13 ay olarak eksik belirlenmesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.