Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3091 Esas 2014/14291 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3091
Karar No: 2014/14291
Karar Tarihi: 10.06.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/3091 Esas 2014/14291 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı bir suç soruşturması nedeniyle tutuklanmış ve yapılan yargılama sonunda suçsuz bulunmuştur. Davacı maddi ve manevi tazminat istemiş ve mahkeme davalıdan 50 TL maddi ve 450 TL manevi tazminatın davacıya verilmesine karar vermiştir. Davalı vekili temyiz etmiştir, ancak temyiz talepleri reddedilmiştir. Mahkeme kararı 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerine göre kesindir.
5219 sayılı Kanunun 2. maddesi: 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun yürürlüğe girmesinden önce açılmış ve halen devam eden davalar ile bu Kanun hükümlerine göre yapılmış işlemlerden doğan itiraz ve temyiz edilebilen işlemlere ilişkin mercilerin iş ve işlemleri bu Kanun hükümlerine göre sonuçlandırılır.
HUMK’un 427. maddesi: Kararın kesinleşmesi ve pazarlıkla uzlaşma ile sonuçlanmış dosyalar hariç, karar ile tazminat miktarının belirlenmesine ilişkin hükümler kesindir.
HUMK’un ek 4. maddesi: Hükmün kesin hüküm niteliğinde olmadığı veya temyiz yolu açık olduğu hallerde hükmedilen tazminat miktarına dair temyiz tale

12. Ceza Dairesi 2014/3091 E. , 2014/14291 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 50 TL maddi ve 450 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 27.10.2009 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin eksik incelemeye, tazminat miktarına, davanın süresinde açılmadığına ve faize ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 10.06.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.