Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2018/5277 Esas 2020/3588 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; dava dışı ..."ün askerlik görevini yaptığı sırada davalının sevk ve idaresindeki sulama aracının çarpması sonucu vefatı nedeniyle, anne ile babası ve kardeşleri tarafından Sincan 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nde ... ve ... aleyhine dava açtıklarını, açılan maddi ve manevi tazminat davasının Yargıtay denetiminden geçip onanarak kesinleştiğini, kesinleşen karar uyarınca Ankara 4. İcra Müdürlüğü"nün 2012/3960 sayılı dosyasına 166.471,45 TL ödemenin ... tarafından yapıldığını, kusur ve tazminat yönünden söz konusu mahkeme kararının davalı açısından kesinleştiğini, davalıdan ödeme yapması istendiği halde herhangi bir ödeme yapmadığını, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 166.471,45 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; yargılama sırasındaki beyanlarında açılan davanın reddine karar verilmesini belirtmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile %30 oranında kusur indirimi uygulanarak 116.530,15 TL tazminatın ödeme tarihi olan 20/08/2013 tarihinden itibaren işleyeycek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınıp davacı tarafa verilmesine karar
verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 09/05/2016 gün ve 2016/610 Esas 2016/5638 karar sayılı ilamı ile "davalıdan rücuen tahsili istenen meblağ üzerinden %30 oranında bir kusur indirimine gidilmesinin doğru olmadığı" gerekçesiyle karar bozulmuş ve mahkemece bozma ilamına uyulmuştur.
Bozma sonrası yapılan yargılama sonrasında mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 166.471,45 TL tazminata % 25 oranında hakkaniyet indirimi uygulanmak suretiyle hesaplanan 124.853,58 TL tazminatın ödeme tarihi olan 20/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde olmayan tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve 492 sayılı Harçlar Yasasının 13/J maddesi uyarınca davacıdan harç alınmamasına, 17/06/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.