Mahkeme : ELAZIĞ 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanıklar hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, farklı tarihlerde aynı suçu birden fazla işleyen sanık ... hakkında, zincirleme suç nedeniyle TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, eleştiri ve aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-) Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin sanık ... yönünden “29.12.2013-31.12.2013”, sanık ... yönünden ise ""31.12.2013"" yerine, sanık ayrımı gözetilmeksizin “31.12.2013-” olarak yazılması,
2-)Hükmedilen gün para cezasının, adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi sırasında 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK 52.maddesinin yazılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-)Üretimi, bulundurulması, kullanılması, taşınması, alım ve satımı suç oluşturan uyuşturucu maddenin ve şahit numunelerin TCK"nın 54/4.maddesi gereğince müsaderesi yerine TCK"nın 54.maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
4-)Sanıklardan elde edilen Elazığ adli emanetin 2014/16 sırasında kayıtlı paraların suçtan elde edildiğine ilişkin yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden paraların sanıklara iadesi yerine müsaderelerine karar verilmesi,
5-)5271 sayılı CMK"nın 150. maddesi uyarınca 18 yaşından küçük olan sanıkların savunmalarını yapmak üzere baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye göre yargılama gideri olarak suça sürüklenen çocuklardan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarıı bu nedenle yerinde olduğundan, hükümlerin CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1-)Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin çıkarılarak yerine sanık ... yönünden “29.12.2013,31.12.2013”, sanık ... yönünden ise ""31.12.2013"" olarak yazılması,
2-)Hükmün gün adli para cezasının paraya çevrildiği bölümde bulunan "TCK’nın 52. maddesi" ibaresinin çıkarılarak yerine "TCK"nın 52/2. maddesi" ibaresinin yazılması,
3-)Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünden "TCK"nın 54.maddesi" ibaresinin çıkarılarak, yerine "TCK"nın 54/4. maddesi" ibaresinin eklenmesi ,
4-)Hüküm fıkrasından “SSÇ ... ve ...’in atılı suçtan elde ettiği belirlenen 55 ve 192TL’den oluşan paranın TCK’nun 55. madde uyarınca MÜSADERESİNE"" ibaresinin çıkarılması ve yerine ""Elazığ adli emaneti"nin 2014/16 sırasında kayıtlı paraların suçtan elde edildiğine ilişkin yeterli delil bulunmadığından sahiplerine iadesine” ibaresinin eklenmesi,
5-)Hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölümde yer alan zorunlu müdafii ücretlerine ilişkin kısımların çıkarılması,
Suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.