Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4319 Esas 2022/2261 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2-b/2-3, TCK'nın 62/1, 50/1-a 52/2-4, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz edenler : Sanık ve müdafii

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
07.07.2015 tarihinde Erciş Belediyesi tarafından Vanyolu Caddesi üzerinde sözde “Ramazan Şenliği” adı altında konser etkinliği için sahne kurulduğu, etkinliğin sunumunu sanığın yaptığı, sunum yaparken “Biji Serok Apo (yaşasın başkan apo)” şeklinde slogan attığı ve kalabalığı söz konusu sloganı atmaya teşvik ettiği, Pkk/KCK silahlı terör örgütü elebaşını övücü sözler içeren “Emin Apocu (Biz Apocu)” şarkısını söylediği ve “Bir zamanlar mezar yapmışlardı buraları, T.C. silahları ile yer tutmuşlardı burada. Biz bunları bir kez daha kınıyoruz kınıyoruz ve Türkçe söylüyorum ki anlasınlar arkadaşlar; Onlar ne yaparlarsa yapsınlar, onlar Kürdistan’da misafirlerdir, bir gün elbet gideceklerdir. Onlar Kürdistan’ı hiçbir zaman yok sayamazlar, Kürdistan bizimdir” şeklinde anons yaptığının anlaşıldığı somut olayda,
Ayrıntıları Dairemizin 09.02.2016 tarih, 2015/7466 esas - 2016/1025 karar sayılı kararında açıklandığı üzere; olay tarihi ve yeri, sanığın muhatap kitle üzerindeki etkisi, toplantının olaysız dağılmış olması da gözetildiğinde, atılan sloganın terör örgütünün cebir, şiddet ve tehdit içeren yöntemlerini öven, meşru gösteren ya da bu
yöntemlere başvurulmasını teşvik eden bir muhteva da içermediğinin anlaşılması karşısında; terör örgütünün propagandasını yapmak suçunun unsurlarının oluşmadığı ancak atılan sloganın, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/9-69-99 sayılı ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.06.2002 tarih 5079-6668 sayılı kararlarında da işaret olunduğu üzere, TCK'nın 215. maddesinde düzenlenen "Kamu düzeni açısından açık ve yakın bir tehlikenin ortaya çıkması halinde suçu ve suçluyu övme" suçunun oluşabileceği, bu husustaki takdir ve değerlendirmenin mahkemeye ait olduğu gözetilerek, TCK’nın 215. maddesinde tanımlanan suçu ve suçluyu övme suçunun unsurları ve cezalandırılma şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği somut delil ve olgusal bağlamda tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yerinde olmayan yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın Erciş Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.