Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/4337 Esas 2022/2264 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : CMK'nın 223/2-a maddesi uyarınca beraat

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği, ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
PKK/KCK silahlı terör örgütü elebaşının 15.02.1999 tarihinde yakalanmasını protesto etmek için 16.02.2015 tarihinde Ahlat Dbp İlçe Binası önünde içlerinde sanığın da olduğu 100 kişilik grubun toplandığı, sonrasında yürüyüşe geçtikleri, terör örgütü elebaşının fotoğraflarının bulunduğu pankartlar taşındığı ve örgütsel sloganlar atıldığı, sanığın da bu eylemlere iştirak ettiği ve “Biji serok Apo (yaşasın başkan apo)” “Be serok jiyan nabe (öndersiz yaşam olmaz)” şeklinde slogan attığının anlaşıldığı somut olayda,
Ayrıntıları dairemizin 09.02.2016 tarih, 2015/7466 esas 2016/1025 sayılı kararında açıklandığı üzere; olay tarihi ve yeri, sanığın muhatap kitle üzerindeki etkisi, toplantının olaysız dağılmış olması da gözetildiğinde, atılan sloganın terör örgütünün cebir, şiddet ve tehdit içeren yöntemlerini öven, meşru gösteren ya da bu yöntemlere başvurulmasını teşvik eden bir muhteva da içermediğinin anlaşılması karşısında; terör örgütünün propagandasını yapmak suçunun unsurlarının oluşmadığı ancak atılan sloganın, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/9-69-99 sayılı ve Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 05.06.2002 tarih 5079-6668 sayılı kararlarında da işaret olunduğu üzere, TCK'nın 215. maddesinde düzenlenen "kamu düzeni açısından açık ve yakın bir tehlikenin ortaya çıkması halinde suçu ve suçluyu övme" suçunun oluşabileceği, bu husustaki takdir ve değerlendirmenin mahkemeye ait olduğu gözetilerek, TCK’nın 215. maddesinde tanımlanan suçu ve suçluyu övme suçunun unsurları ve cezalandırılma şartlarının gerçekleşip gerçekleşmediği somut delil ve olgusal bağlamda tartışılarak sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın Bitlis 1. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.