9. Ceza Dairesi Esas No: 2015/8363 Karar No: 2016/228 Karar Tarihi: 19.01.2016
Kenevir ekme - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/8363 Esas 2016/228 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme tarafından verilen 2015/8363 E. ve 2016/228 K. sayılı kararda, bir kişinin kenevir ekmesi suçundan mahkum edildiği ve 2313 sayılı Kanun'un 23/son, TCK'nın 62, 53, 54. maddeleri uyarınca cezalandırıldığı belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesi hakkında da değerlendirme yapılmış ve altsoy dışındaki kişilerin kapsamının da göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesi'nin belirli hükümlerini iptal ettiği karar da dikkate alınarak, bu hususların infaz aşamasında değerlendirilebileceği vurgulanmıştır. Kararda bahsedilen TCK maddeleri şunlardır: 62 (hakaret), 53 (koşullu salıverilme) ve 54 (müsadere).
9. Ceza Dairesi 2015/8363 E. , 2016/228 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Suç : Kenevir ekme Hüküm : 2313 sayılı Kanunun 23/son, TCK"nın 62, 53, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması sırasında, sanığın sadece kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından sınırlama getirilmesi yerine, altsoy dışındakileri de kapsayacak biçimde koşullu salıverilme tarihine kadar TCK"nın 53/1-c maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmesi aynı maddenin (3) numaralı fıkrasına aykırı ise de; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerini iptal eden Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı da dikkate alınarak bu hususların infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19.01.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.