MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 30.06.2020 günü temyiz eden davacı ... ile vekili gelmedi. Karşı taraf davalılar vekili Av. ... geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın dava dilekçesinde dava konusu ziynetlerin davalılar tarafından kasaya konulacağı söylenilerek kendisinden alındığını ancak iade edilmediğini, evlilik birliğinin Fransa’da kurulduğunu, davalılar tarafından Türkiye’ye gönderildiğini ve ziynetlerin kendisine iade edilmediğini iddia etmiş, davalılar ise ziynet eşyalarının davacının uhdesinde olduğunu ve davacı tarafından götürüldüğünü ileri sürerek davanın reddini talep etmişlerdir. Yapılan yargılama neticesinde ilk derece mahkemesince dava konusu edilen ziynetlerin müşterek hanede davalıların uhdesinde kaldığı, davacı kadının fiili ayrılığa esas olayda üzerinde hiçbir ziynet eşyası olmadan Fransa’dan Türkiye’ye gönderildiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalılar tarafından istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince, davacı kadının düğünde kendisine takılan ziynet eşyalarının davalılar tarafından el konulduğunu ve iade edilmediğini ispatlayamadığı, dinlenilen davacı tanıklarının beyanları görgüye dayalı olmayıp davacıdan aktarılan beyanlardan ibaret olduğu belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir
Hayat deneylerine göre olağan olanın bu çeşit ziynet eşyasının kadının üzerinde olması ya da evde saklanması, muhafaza edilmesidir. Başka bir anlatımla bunların davalı tarafın zilyetlik ve korumasına terk edilmesi olağan durumla bağdaşmaz. Diğer taraftan ziynet eşyası rahatlıkla saklanabilen, taşınabilen, götürülebilen türden eşyalardandır. Bu nedenle evden ayrılmayı tasarlayan kadının bunları önceden yanında götürmesi gizlemesi her zaman mümkün olduğu gibi evden ayrılırken üzerinde götürmesi de mümkündür. Bunun sonucu olarak normal koşullarda ziynet eşyalarının kadının üzerinde olduğunun kabulü gerekir. Aksini ispat yükü davacı kadındadır.
Somut olaya gelince, tarafların evlilik birliğinin davalı erkeğin ailesi ile birlikte yaşadığı Fransa’da kurulduğu, davacı kadının davalı erkek ve erkeğin ailesi ile aynı evde yaşadığı, evlilik birliğinin fiilen yaklaşık iki ay sürdüğü, davacı kadının davalı erkek ve ailesi tarafından Fransa’dan uçak ile Türkiye’ye gönderildiği, bu tarihten sonra tarafların tekrar bir araya gelmedikleri tartışmasızdır. Davacı kadın tanıkları birbirine benzer beyanlarında davacının Fransa’dan Türkiye"ye döndüğünde üzerinde hiç bir ziynetinin olmadığını beyan
etmişlerdir. Davalı tarafın dava konusu yapılan ziynetlerin davacı tarafından götürüldüğü savunmasının aksine davalı erkeğin annesi olan tanık Pakise beyanında dava konusu ziynetleri düğünden sonra hiç görmediğini, gelinini hava alanına bıraktığında ziynetlerin gelininin yanında olmadığını beyan etmiştir. O halde dava konusu edilen ziynetlerin davacı kadın tarafından müşterek haneden ayrılırken yanında götürülmediği dosya kapsamı ile sabittir. İlk derece mahkemesinin de kabulünde olduğu üzere dava konusu yapılan ziynetlerin evlilik birliğinin kurulduğu Fransa’da bulunan müşterek hanede kaldığı ve davalılar tarafından havaalanına bırakılan kadının ziynetleri yanına almaksızın Türkiye"ye döndüğü gözetilmeksizin yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.19.10.2020 (Pzt.)