Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2012/22023 Esas 2012/25444 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/22023
Karar No: 2012/25444
Karar Tarihi: 11.12.2012

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2012/22023 Esas 2012/25444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalılar tarafından işletilen bir sera için hizmet sözleşmesi yapan davacılar, 5.500 TL ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle davalıya karşı dava açmıştır. Mahkeme, davanın reddine karar vermiştir. Bunun üzerine davacılar vekili temyiz başvurusunda bulunmuş ve Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, davacıların davalının iş yerinde çalıştıklarının anlaşıldığını belirterek, ispat yükünün davalı tarafta olduğuna dikkat çekmiştir. Mahkemenin davacıların ücretini ödediği konusunda delilleri sorarak karar vermesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri: İş Kanunu'nun 4/1 ve HUMK'nun 428. maddeleri.

3. Hukuk Dairesi 2012/22023 E. , 2012/25444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 5.500 TL alacağın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacılar vekili dava dilekçesinde, davacıların davalıya ait serada çalışmak için hizmet sözleşmesi yaptıklarını, davacıların 05/06/2009 tarihinden, 25/10/2009 tarihine kadar çalıştıklarını, 5.500 TL ücretlerinin ödenmediğini belirterek, 5,500 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.Davalı vekili cevabında, davacıların teamül gereği seradaki ürünün 1/5"ini almaları konusunda anlaşma yapıldığını, davacıların 1-1,5 ay çalıştıktan sonra ayrıldıklarını, günlük 100 TL ödendiğini, borcu olmadığını beyan etmiştir.Mahkemece, davanın İş Mahkemesinde görülmek üzere görevsizlik kararı verilmiş, davacılar vekilinin temyizi üzerine, Dairemizin 14/03/2011 tarih, 22428 E.- 3781 K. sayılı ilamı ile “4857 sayılı İş Kanunun 4/1.maddesi gereğince 50"den az tarım işçisi çalıştırılan tarım işinde İş Kanununun uygulanmayacağı, davada İş Mahkemesi değil, genel mahkemenin görevli olduğu” belirtilerek bozma kararı verilmiş, mahkemece bozma ilamına uyulmasından sonra davanın esası hakkında kurulan hüküm ile davanın ispatlanamadığından bahisle reddine karar verilmiş, hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Dosya kapsamından ve taraf tanıklarının beyanlarından davacıların davalının iş yerinde bir müddet çalıştığı anlaşılmaktadır. Davalının, davacıların çalıştığı süre için ücretlerini ödediğini beyan etmesi nedeniyle ispat yükü davalı tarafa düşmektedir.
Mahkemece, davalıdan davacıların ücretini ödediği konusunda delilleri sorularak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, ispat yükünün davacılarda olduğu kabul edilerek, davacıların davalıya yemin teklif etmesi ve davalının da yemin etmesi sonucunda davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11/12/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.