Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/17355 Esas 2013/16833 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/17355
Karar No: 2013/16833
Karar Tarihi: 29.05.2013

Elektrik hırsızlığı - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/17355 Esas 2013/16833 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık elektrik hırsızlığı suçundan yargılanmıştır. Mahkeme sanığın, zararı tazmin ettiği gerekçesiyle ceza verilmesine yer olmadığına karar vermiştir. Ancak, kararın gerekçesinde Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlar da Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrasına uygun hareket edilmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Sanığa yeniden ceza verilmesine gerek olmadığına karar verilmiştir. Kullanılan kanun maddeleri: 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlar da Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanun, 5320 sayılı Kanun, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 322. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/4-(a) maddesi.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2013/17355 E. , 2013/16833 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Elektrik hırsızlığı
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlar da Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasa"nın Geçici 2/2 ve 5271 Sayılı CMK"nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 29.05.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.