Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/15550 Esas 2022/2350 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 08.06.2017 tarih ve 2017/203 - 2017/255 sayılı kararı
Suç :Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte bilerek ve isteyerek yardım etme
Hüküm :TCK'nın 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun esastan reddi
Temyiz edenler :Sanık müdafileri

Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında kesin olarak verilen hükme ilişkin 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık müdafilerinin ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan duruşma taleplerinin CMK'nın 299. maddesi uyarınca reddine;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK'nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin TCK'nın 63. maddesi uyarınca cezasından mahsup edilmesi hususları infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafilerinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
a-İlk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç adının "silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme" yerine "silahlı terör örgütüne üye olma" olarak yazılması,
b-Silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan hüküm kurulan sanık hakkında suç tarihi olarak sanığın en son yardım niteliğindeki eylem tarihi olan "19.10.2014" yerine ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi karar başlıklarında hatalı olarak "15.07.2016" ve yakalama tarihi "29.07.2016" olarak yazılması,
c-Sanık hakkında silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin "TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri yollamasıyla TCK'nın 314/2. maddesi" yerine, "TCK 314/2" olarak gösterilmesi,
d-İlk derece mahkemesince örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında hüküm kurulurken 3713 sayılı Kanunun 5/1 madde ve fıkrası uyarınca artırım yapılması gerekirken 5. maddesi gereğince artırım yapılarak hüküm kurulması,
e-Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme suçundan kurulan hükümde, öncelikle TCK’nın 314/3, 220/7. maddeleri delaletiyle 314/2. maddesi uyarınca temel ceza tayin edilip sonrasında aynı Kanunun 220. maddesinin 7. fıkrasının 2. cümlesinde öngörülen indirim uygulandıktan sonra devamında 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi gereğince artırım yapılması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması ve sonuç cezanın "1 yıl 13 ay hapis" yerine "2 yıl 1 ay hapis" cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMK’nın 303/1-c. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında yer alan suç tarihi kısmından "15.07.2016" ve "29.07.2016" ibareleri ile suç adı kısmından "silahlı terör örgütüne üye olma" ibaresinin çıkartılarak yerine suç tarihi kısmına "19.10.2014" ve suç adı kısmına "silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım etme" ibareleri yazılması, ayrıca hüküm kısmının birinci fıkrasında yer alan "5237 sayılı TCK 314/2 madde" ibaresinden önce gelmek üzere "TCK'nın 220/7 ve 314/3 maddeleri yollamasıyla" ibaresinin eklenmesi, hükmün 2 ve 3. fıkralarının tümüyle hükümden çıkartılması ile yerine "sanığın sabit olan eylemi silahlı terör örgütüne yardım etmek olarak kabul edildiğinden sanığın cezasında TCK'nın 220/7. maddesinin ikinci cümlesi uyarınca takdiren 2/3 oranında indirim yapılması suretiyle sanığın 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca sanığın cezasının takdiren 1/2 oranında arttırılarak sanığın 1 yıl 18 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi, hükmün 4. fıkrasında yer alan "2 yıl 1 ay" ibaresinin çıkartılarak yerine "1 yıl 13 ay" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.