Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2011/18257 Esas 2012/1522 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili dava dilekçesinde, davacı ile davalının müşterek çocukları İlkyaz için boşanma kararında hükmedilen 150 TL iştirak nafakasının çocuğun ihtiyaçlarının artması nedeniyle 500 TL olarak belirlenmesini talep etmiştir.Davalı, duruşmalara gelmediği gibi cevap dilekçesi de vermemiştir.Mahkemece; çocuğun ihtiyaçlarının artmasına rağmen, davalı babanın ilk eşinden olan kızının bakımını da üstlenmiş olması nedeniyle davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.Taraflar arasında görülen boşanma davası sonucunda müşterek çocuğun velayetinin davacı anneye bırakıldığı ve 150 TL iştirak nafakasına hükmedildiği ve davanın 02/01/2006 tarihinde kesinleştiği anlaşılmaktadır.Dava, iştirak nafakasının artırılması talebine ilişkindir.TMK"nun 328/1 maddesi gereğince, ana ve babanın bakım borcu çocuğun ergin olmasına kadar devam eder. Velayetin kullanılması kendisine verilmeyen eş, çocuğun bakım ve eğitim giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır (TMK md. 182/2).Davacı annenin sigortalı olarak çalıştığı, aylık 732 TL maaş aldığı, davalı babanın ise işsiz olup, aylık 650 TL geliri olduğu açıklanmış, müşterek çocuk İlkyaz ise 1998 doğumlu, 6.sınıfda öğrenci olduğu ve ihtiyaçlarının arttığı belirlenmiştir.Bu durumda mahkemece, müşterek çocuğun ihtiyaçlarında meydana gelen artış ve tarafların ekonomik durumları dikkate alındığında nafakanın TMK"nun 4.maddesi gereğince hakkaniyete uygun bir miktarda artırılması gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24/01/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.