Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, miras bırakan babasının çekişmeli .. ada .. parsel sayılı taşınmazını mirastan mal kaçırmak amacıyla tapuda ikinci eşine devrettiğini, davalıların da ölen ikinci eşin mirasçıları olduklarını ileri sürerek, miras payı oranında iptal-tescil isteğinde bulunmuştur.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, satışın muvazaalı biçimde yapıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi   raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.                                         
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı iptal-tescil isteğine ilişkindir.
Getirtilen kayıt ve belgelerden, 25.01.1971 tarih, 154 ve 155 sayılı tapulu taşınmazların 128/256"şar payları muris T.. Ö.. adına kayıtlı iken, murisin bu paylarını ikinci eşi olan E. Ö."a satış yoluyla devrettiği; anılan taşınmazların 1973 yılında yapılan kadastro tespitinde 478 (yeni 129 ada 51) sayılı parsele revizyon gördüğü ve taşınmazın 147/192 payının E. Ö. adına tespit ve tescil edildiği; muris T.."in 1980 yılında, 2. eşi E."nin de 2006 yılında öldükleri; eldeki davanın, murisin ilk eşinden olma kızı N. tarafından, murisin 2.eşi E."nin mirasçıları olan 6 çocuğu aleyhine açıldığı görülmektedir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Gerçekten de, kadastro öncesinde miras bırakanın iki parça tapulu taşınmazındaki paylarını mirasçıdan mal kaçırmak amacıyla 2. eşi E.."ye devrettiği toplanan delillerle anlaşıldığından, muvazaa olgusu benimsenmek suretiyle davanın kabulüne karar verilmesinde kural olarak bir isabetsizlik yoktur.Davalıların öteki temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.
Ne varki, eldeki dava, E."nin 51 sayılı parseldeki 147/192 payına hasren açıldığı halde, istek aşılarak taşınmazın tamamı üzerinden davanın kabul edilmesi doğru olmadığı gibi; çekişmeli 147/192 pay içerisinde E.."nin muris dışında üçüncü kişiden edindiği payının da bulunduğu göz ardı edilerek anılan payın tamamının hüküm kapsamına alınması da isabetsizdir.
Davalıların temyiz itirazları açıklanan nedenlerden ötürü yerindedir. Kabulüyle, hükmün(6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 08.02.2012  tarihinde oybirliğiyle karar verildi.