Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebiyle davalıya karşı açtığı davada kısmen haklı bulunmuştur. Mahkeme, davalıdan davacıya 221,30 TL maddi ve 300 TL manevi tazminatın gözaltı tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar vermiştir.
Kararın temyiz sürecinde, davalı vekili hükümle ilgili itirazlarını sunmuş ancak Yargıtay, temyiz talebini reddetmiştir. Hüküm kesinleştiğinden dolayı artık itiraz edilememektedir.
Kararda geçen kanun hükümleri şunlardır:
- 6100 Sayılı HMK geçici 3. madde: Bu kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce açılmış olan davalar ile bu tarihte açılmış olup, halen ilk derece yargısında (ilk aşamada) devam eden davalara eski kanun uygulanmaya devam edilir.
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’nın 427 ve Ek 4. maddeleri: Bu kanunda belirtilen temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarı nedeniyle, hükmün kesin olduğu ifade edilmiştir.
- 1086 sayılı HUMK'nın 432. maddesi: Temyiz itirazlarının reddedilmesi hâlinde, karar kesinleşir ve yerine getirilir.