MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının bozma kararı sonrası yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında gerçekleşen anlaşma uyarınca bedeli ödendiği halde davalının teslim etmediği 15.000,00 adet SL 64 anaç kiraz fidesi nedeni ile müvekkilinin elde etmesi olası gelirden mahrum kaldığını belirterek, fazlası saklı kalmak kaydı ile 82.500,00 TL"nin 30.11.2007 tarihinden itibaren hesaplanacak avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın niteliği gereği İstanbul ya da Adana Mahkemelerinin yetkili olduklarını, varlığından söz edilen anlaşmanın müvekkili şirketi temsil yetkisi olmayan kişi ile imzalanması nedeni ile sözleşmenin davalı açısından geçerli kabul edilemeyeceğini, yetiştirme sırasında zarar görmesi olası fideler yerine yeni fide vermeyi taahhüt etmediklerini, davacının fideleri kontrol ederek teslim aldığını, davacının zamanında kendilerini bilgilendirmediğini bildirerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 54.375,00 TL "nin davalı daha önce temerrüde düşürülmediği için dava tarihi olan 02/06/2009 tarihinden itibaren hesaplanacak değişen oranlı avans faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya ödenmesine, davacının fazla isteminin reddine karar verilmiş, mahkeme kararı süresi içinde davacı ve davalı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizin 24.04.2014 tarih 2014/2913 esas ve 2014/7937 karar sayılı ilamı ile "... ihtarnameye göre davalının temerrüde düşürüldüğü tarih gözetilerek, bu tarihten sonra oluşan zarar istenebilir. Mahkemece iddia ve savunma doğrultusunda oluşturulacak 3 kişilik bilirkişi heyetinden rapor alınıp sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, itiraza uğrayan 2. bilirkişi raporunun hükme esas alınması doğru değildir." gerekçesiyle karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, davalının sözleşme ile öngörülen 15.000 adet fideyi ihtarnameye rağmen davacıya teslim etmediği, davacının fideleri yetiştirip fidan olarak satışını yaparak gelir elde etmesi mümkün iken bu gelirden yoksun kaldığı, masraflar hariç davacının bu nedenle oluşan zararının 88.640,00 TL olduğu, bu miktarın davalıdan alınması gerektiği, ihtarnamede belirtilen teslim süresi ile fidanların pazarlanabilir aşamaya gelmeleri için gereken sürenin sonu olan 20.09.2010 tarihinden itibaren davacının başlangıçta talep ettiği alacağına avans faizi, ıslah dilekçesi ile talep ettiği 6.140,00 TL"ye ise ıslah harcının yatırıldığı 28.01.2016 tarihinden itibaren avans faizi uygulanması gerektiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece daha önce verilen hüküm 24.04.2014 tarihinde dairemizce bozulmuş olup, bozma kararına uyulmasına karar verilerek yapılan yargılama sırasında davacı vekili 28.01.2016 tarihinde ıslah talebinde bulunmuştur. Hukuk Muhakemeleri Kanununun 177. Maddesinin 1’inci fıkrasına göre, “Islah, tahkikatın sona ermesine kadar yapılabilir.” hükmünü içermektedir. Diğer yandan 06.05.2016 tarih 2015/1 esas 2016/1 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca bozmadan sonra ıslah yapılamayacağından yazılı şekilde bozmadan sonra yapılan ıslah talebi dikkate alınarak karar verilmesi doğru olmamış, mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 23/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.