MAHKEMESİ : MANAVGAT İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 19/09/2011
NUMARASI : 2010/377-2011/408

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık ücretli izin alacağı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş akdinin haksız ve ihbarsız olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, yıllık ücretli izin ve ücret alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş sözleşmesinin işverence haklı sebebe dayanılarak feshedilip feshedilmediği taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı Kanun"un 25. II- ( h) bendinde, işçinin hatırlatıldığı halde görevlerini yapmamakta ısrar etmesi durumunda işverenin haklı fesih imkanının bulunduğu hükme bağlanmıştır.
İş görme edimi, işçi tarafından işverenin verdiği talimatlara uygun olarak yerine getirilmelidir.
4857 sayılı Kanun ile işçinin hatırlatıldığı halde görevini yapmamakta ısrar etmesi kuralı getirilmiştir. Bu noktada işverenin hatırlatmasının ardında sadece bir kez görevi yapmama yeterli sayılmamalıdır. İşçinin görevi yapmama eylemi hatırlatmanın ardından da devamlılık arz etmelidir. Devamlılık gösteren görevi yapmama haklı sebep kabul edilmeli, ancak devamlılık göstermeyen görevi yapmama, işyerinde olumsuzluklara yol açmış ise iş sözleşmesinin feshi geçerli sebep sayılmalıdır.
Dosya kapsamına göre, davalı işyerinde güvenlik görevlisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin defalarca yazılı ve sözlü olarak uyarılmasına rağmen iş sözleşmesinin 12. maddesi gereği emir ve talimatlara uymadığı ve 4857 sayılı Kanun"un 25/2-h. bendine uygun olmayan davranışları sebebi ile tazminatsız ve bildirimsiz olarak feshedildiği anlaşılmaktadır. Davacı ise, 30.05.2010 tarihinde kendilerine bir yazı imzalatılmak istendiğini, yazının içeriğinde bir çalışanın eyleminden tüm çalışanların sorumlu tutulacağına ilişkin madde bulunduğunu, bu madde nedeniyle yazıyı imzalamaktan imtina ettiğini ve bu tarihten sonra işverenin baskısına maruz kaldığını iddia etmiştir. Nitekim, davacının söz konusu yazının imzalatılmak istendiği tarihten sonra işverenin baskısına maruz kaldığı iddiasıyla Bölge Çalışma Müdürlüğü’ne şikayette bulunduğu anlaşılmıştır. Davacının baskıya yönelik iddiasını tanığı da doğrulamıştır. Kaldı ki, davacıya verilen en son ihtar cezası davalının sunduğu belgelere göre 03.06.2010 tarihli olup, bu müeyyidenin 30.05.2010 tarihinden sonra uygulandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda iş sözleşmesi 09.08.2010 tarihinde feshedildiğine göre, 4857 sayılı Kanun"un 26. maddesindeki haklı fesih için hak düşürücü süre olarak öngörülen altı işgünlük süre de geçirilmiştir.
Belirtilen sebeplerle işverence yapılan feshin süresinde yapıldığı ve haklı sebebe dayandığından söz edilemeyeceğinden, davacının kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile reddedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.