Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/19744 Esas 2022/4835 Karar Sayılı İlamı

5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 37. maddesine aykırı davranmak eyleminden dolayı ... hakkında 153,00 Türk lirası idari para cezası uygulanmasına dair Çankaya İlçe Emniyet Müdürlüğü'nün 04/12/2019 tarihli idarî yaptırım kararına karşı yapılan başvurunun reddine dair ANKARA 1. Sulh Ceza Hâkimliği'nin 13/02/2020 tarihli ve 2019/9531 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı'ndan verilen 01/03/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 31.03.2021 tarihli ve KYB. 2021-35863 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Danıştay 2. Dairesi'nin 09/09/2015 tarihli ve 2015/776 Esas, 2015/7223 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 2. maddesinin, "Kabahat deyiminden; kanunun, karşılığında idarî yaptırım uygulanmasını öngördüğü haksızlık anlaşılır." 4. maddesinin 1. fikrasının ise, "Hangi fiillerin kabahat oluşturduğu, kanunda açıkça tanımlanabileceği gibi; kanunun kapsam ve koşulları bakımından belirlediği çerçeve hükmün içeriği, idarenin genel ve düzenleyici işlemleriyle de doldurulabilir." şeklinde düzenlendiği, idareye belirli oranda takdir yetkisi tanınmış ve söz konusu yetkinin idareye davranışta bulunurken veya görevlerini yerine getirirken belirli oranda hareket serbestliği tanınması, çeşitli ihtiyaçlara cevap verme zorunluluğu bulunan idareye bazı hallerde tasarrufun sebebi, konusu veya zaman ve mekanını belirleme noktasında çeşitli ihtimallerden birini tercih edebilmesi şeklinde tanımlandığı, ancak idarenin söz konusu takdir yetkisinin mutlak ve sınırsız olarak kullanabileceği bir yetki olmadığı, idarenin takdir yetkisini kullanırken, kanunun koyduğu sınırlar çerçevesinde, eşitlik ilkesine uygun, kamu yararı maksadıyla ve gerekçeli olarak kullanması gerektiği,
İdari yaptırıma konu somut olayda, 04/12/2019 tarihinde Koru (Balgat) Hastanesi çevresinde çevreye rahatsızlık vererek valelik yaptığı gerekçesiyle, anılan Kanun’un 37. maddesindeki “(1) Mal veya hizmet satmak için başkalarını rahatsız eden kişi, elli Türk Lirası idarî para cezası ile cezalandırılır.(2) Bu kabahat dolayısıyla idarî para cezası vermeye kolluk veya belediye zabıta görevlileri yetkilidir.” şeklindeki düzenleme uyarınca idari para cezası uygulanmış ise de, kabahatli vekilinin başvuru dilekçesine ek olarak sunduğu evraklardan anlaşılacağı üzere kabahatlinin Tüm Vale Şirketleri ve Çalışanları Derneğince düzenlenmiş sertifikasının ve Özel Koru Ankara Hastanesinin Elit Yalıtım İnşaat ve Otopark Hizmetleri Limitet Şirketi ile vale hizmet sözleşmesinin bulunması karşısında, kolluk görevlilerince düzenlenen olay tarihli tutanakta her ne kadar kabahatlinin imzası bulunsa da, kabahatlinin valelik yaptığı sabit olmakla birlikte anılan hukuki düzenleme karşısında hizmet sunarken rahatsızlık veren eyleminin ne olduğunun, ilgili hastaneye valelik hizmeti sunan şirket bünyesinde çalışıp çalışmadığının veya hastane valelik hizmet sınır alanı dışında çalıştığının belirtilmediği, her ne kadar idari yaptırım tutanağı aksi sabit oluncaya kadar geçerli olduğu kabul edilse dahi tutanak içeriğinde, rahatsızlık veren eylemin ne olduğu, rahatsız edilen kişilerin kimler olduğu ve ne şekilde rahatsız edildiklerinin tespit edilmesi gerektiğinin açıklanmaması karşısında, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi
uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden ANKARA 1. Sulh Ceza Hâkimliği'nin 13/02/2020 tarihli ve 2019/9531 değişik iş sayılı kararının CMK'nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, muteriz hakkında uygulanan idari yaptırım kararının kaldırılmasına, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.