Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/13133 Esas 2022/4832 Karar Sayılı İlamı

5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/2. maddesine aykırı davranmak eyleminden dolayı kabahatli Türkbeton Beton İnş. Tur. Teks. Nak. Araç Kiralama San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında Kartal Belediyesi Zabıta Müdürlüğü’nün 17/09/2017 tarihli ve 1722 sayılı idarî yaptırım karar tutanağı ile uygulanan 4.000,00 Türk lirası idarî para cezasına yönelik başvurunun reddine dair İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 17/05/2018 tarihli ve 2017/5115 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/06/2018 tarihli ve 2018/5721 değişik iş sayılı kararını ve adı geçen idareye vekâlet ücreti hükmedilmesine ilişkin İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/06/2018 tarihli ve 2017/5115 değişik iş sayılı ek kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 01/10/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/10/2020 tarihli ve KYB. 2020/90037 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre,
1-İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/06/2018 tarihli ve 2018/5721 değişik iş sayılı kararı yönünden yapılan incelemede;
A-Kabahatli hakkında "gürültü" eyleminden dolayı anılan idarî yaptırım kararının uygulandığı ve kabahatli tarafından yapılan itirazın reddine karar verildiği anlaşılmış ise de, benzer bir olayla ilgili olarak Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 11/12/2018 tarihli ve 2018/644 esas, 2018/13125 karar sayılı ilâmında belirtiği üzere, mevzuatımızda “gürültü yapma veya gürültüye neden olma” fiillerinin hem 5326 sayılı Kabahatler Kanunu kapsamında hem de 2872 sayılı Çevre Kanunu ve bağlantılı “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği” çerçevesinde kabahat sayılarak idarî yaptırıma tâbi tutulduğu, 5326 sayılı Kanunun "Gürültü" başlıklı 36. maddesinde ve 2872 sayılı Kanunun yine "Gürültü" başlıklı 14. maddesinde ve 20/h maddesinde idarî yaptırım olarak idarî para cezasının düzenlendiği, ayrıca 2872 sayılı Kanunun 14. maddesine dayanılarak çıkarılan 09/06/2010 tarihli Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği’nde 2872 sayılı Kanunun belirlediği çerçeve hükümlerin içeriğinin doldurulduğu, 2872 sayılı Kanunun 26/04/2006 tarihinde 5491 sayılı Kanunun 14. maddesi ile değiştirilerek yürürlüğe giren ceza hükümlerinin, 31/03/2005 tarihinde yayımlanan ve 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5326 sayılı Kanuna göre sonraki kanun (lex posterior) olduğu, bu iki ayrı düzenlemenin amacı, özü ve ruhu birlikte ele alındığında, 2872 sayılı Kanun ve bağlantılı mevzuatında yer alan gürültü ile ilgili düzenlemelerin 5326 sayılı Kanun'a göre özel kanun (lex specialis) niteliği taşıdığı, 2872 sayılı Kanun'a göre verilebilecek idarî yaptırımlara karşı tebliğden itibaren 30 gün içerisinde idarî mahkemesinde dava açılabilecek iken, 5326 sayılı Kanun’a göre verilen idarî para cezalarına karşı tebliğ veya tefhimden itibaren 15 gün içerisinde sulh ceza hâkimliğine başvurulması gerektiği, somut olayda gürültü eylemi nedeniyle verilen idarî para cezasında görevli merciin idarî yargı mercii olması nedeniyle, başvuru konusu hakkında karar verilmek üzere dosyanın görevli ve yetkili idarî yargı merciine gönderilmesi yerine işin esasına geçilmek suretiyle başvurunun reddine karar verildiği,
B- 2872 sayılı Kanun ve bağlantılı mevzuatında yer alan gürültü ile ilgili düzenlemeler ile 5326 sayılı Kanun'da yer alan düzenlemelerin amacı, özü ve ruhu birlikte ele alındığında; Çevre Kanunu ve bağlantılı mevzuatında yer alan gürültü ile ilgili düzenlemelerin Kabahatler Kanunu'na göre özel kanun (lex specialis) niteliği taşıdığı, şöyle ki, ses düzeyi hakkında sınır değerin aşılıp aşılmadığının teknik araçlarla denetimi gerekmeyen komşuların neden olduğu gürültü gibi hususlarda 5326 sayılı Kanun'un 36. maddesine göre idari yaptırım uygulayabileceği;
Öte yandan çevresel gürültüye maruz kalma seviyelerinin insan sağlığı üzerinde zararlı etkilere sebep olabileceği gürültüye hassas olan şantiye alanları hakkında “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği”nin 23. maddesi gereğince gürültü seviyesi sınır değerlerin aşılıp aşılmadığının, aşılmış ise hangi ölçüde aşıldığının ancak teknik araçlarla ses ölçümü yapılarak belirlenebileceğinden bu tür mekanlarda denetimlerin teknik donanımı haiz uzman ve yetkili kurumlar tarafından yapılması gerektiği;
İstanbul Kartal Belediyesi Zabıta Müdürlüğünün 17/09/2017 tarihli ve 1722 sayılı idarî yaptırım kararı ile Türkbeton Beton İnş. Tur. Teks. Nak. Araç Kiralama San. ve Tic. Ltd. Şti. hakkında 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/2. maddesi uyarınca 4.000,00 Türk lirası idarî para cezası uygulandığı, dosya kapsamında bulunan fotoğraflar ve idarenin cevabi yazısı uyarınca muteriz Türkbeton Beton İnş. Tur. Teks. Nak. Araç Kiralama San. ve Tic. Ltd. Şti'ne ait şantiye alanında gerçekleştirilen beton dökümü ve sair işlemler esnasında gürültü meydana getirildiği ve bu nedenle muteriz şirket hakkında 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 36/2. maddesi uyarınca idari yaptırım uygulandığı sabit ise de; kabahatin meydana geldiği yerin inşaat şantiye alanı olması karşısında, idari yaptırımın ancak “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği”nin 23. maddesi gereğince gürültü seviyesi sınır değerlerinin aşılıp aşılmadığının, aşılmış ise hangi ölçüde aşıldığının ancak teknik araçlarla ses ölçümü yapılarak belirlenebileceğinden, bu tür alanlarda denetimlerin teknik donanımı haiz uzman ve yetkili kurumlar tarafından yapılması gerektiği ve yapılan tespit sonucunda 2872 sayılı Çevre Kanunu'nun 14 ve 20. maddeleri uyarınca idari yaptırım uygulanabileceği gözetilmeden, muteriz şirket hakkında uygulama olanağı bulunmayan 5326 sayılı Kabahatler Kanun'un 36/2. maddesi uyarınca idari yaptırım uygulandığı gözetilmeden, itirazın bu yönüyle kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2- İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 07/06/2018 tarihli ve 2017/5115 değişik iş sayılı ek kararı yönünden yapılan incelemede;
Kabahatli vekilinin başvurusu üzerine adı geçen Mahkemenin başvurunun reddine yönelik 17/05/2018 tarihli ve 2017/5115 değişik iş sayılı kararı ile dosyadan el çektiği gözetilmeden, dosyayı yeniden ele alarak idarî yaptırım kararına itiraz edilen idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin "1-A'' numaralı sebebi yönünden yapılan incelemede;
Mevzuatımızda “gürültü yapma veya gürültüye neden olma” fiillerinin hem 5326 sayılı Kabahatler Kanunu kapsamında hem de 2872 sayılı Çevre Kanunu ve bağlantılı “Çevresel Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliği” çerçevesinde kabahat sayıldığı ve idarî yaptırıma tâbi tutulduğu sabit ise de, muteriz hakkında 4.000,00 Türk lirası idarî para cezası uygulanmasına dair Kartal Belediye Başkanlığı Zabıta Müdürlüğünün 17/09/2017 tarihli ve 1722 sayılı idarî yaptırım kararında yasal dayanak olarak 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 36/2.





maddesinin gösterildiği ve bu nedenle uygulanan idari para cezasının hukuka uygun olup olmadığına dair inceleme yapma görevinin Sulh Ceza Hakimliklerinde olduğu, başvuruyu inceleyen İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 17/05/2018 tarihli ve 2017/5115 değişik iş sayılı kararı ile başvurunun reddine karar verildiği, merci İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/06/2018 tarihli ve 2018/5721 değişik iş sayılı kararı ile de itirazın reddedildiği anlaşılmakla, yerinde görülmeyen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
II- Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin "1-B" ve ''2-'' numaralı sebepleri yönünden yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden İstanbul Anadolu 2. Sulh Ceza Hâkimliğinin 11/06/2018 tarihli ve 2018/5721 değişik iş sayılı kararının CMK'nun 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, muteriz hakkında uygulanan idari yaptırım kararının kaldırılmasına, bozma nedeninin mahiyeti gereği ortada vekalet ücreti verilmesini gerektirir bir konu kalmayacağından kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriğinin ''2-'' nedeni bakımından KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.