Çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/417 Esas 2020/5024 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 13. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.09.2018 gün ve 2018/391 Esas, 2018/228 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 12.07.2011 gün ve 2011/6-126 Esas, 2011/171 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, ceza yargılamasının en önemli ilkelerinden biri olan “in dubio pro reo” yani “şüpheden sanık yararlanır” ilkesi de göz önünde bulundurulduğunda dosya kapsamında sanığa isnat olunan suçların ortaya çıkış şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili anlatımları, ihbar üzerine sanığa ait evde yapılan arama sırasında evin balkonunda bulunan mağdure ile ablasının kendilerini kolluk kuvvetlerine farklı isimlerle tanıtmaları, mağdurenin silah tehdidiyle kendisini lezbiyen ilişkiye girmeye zorladığını ve bu suretle gerçekleşen ilişkiyi kaydedip görüntüleri internette yayınlayacağını söyleyerek hürriyetinden yoksun kıldığını iddia ettiği sanığı, söz konusu eylemlerden sonra annesi ve ablasıyla tanıştırarak bir süre hep beraber sanığa ait evde yaşamaları, tanık beyanları, sanık ile mağdurenin annesi arasındaki whatsapp mesajlarını da kapsayan bilirkişi raporu, tehdit konusu görüntülerin ele geçmemiş olması, savunma ve dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çekişmesi nedeniyle mahkumiyet kararlarının yerinde olmadığı anlaşıldığından söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 18.12.2018 gün ve 2018/3435 Esas, 2018/2109 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine,17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.