Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2021/16281 Esas 2022/2271 Karar Sayılı İlamı

İNCELENEN KARARIN;
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.03.2018 tarih ve 2017/109 - 2018/1817 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : Sanıklar hakkında; TCK'nın 314/3 ve 220/7 yollamasıyla 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK'nın 62, 53 maddeleri uyarınca ayrı ayrı kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge adliye mahkemesince sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hüküm, 24.10.2019 tarihinde Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan kanuna eklenen geçici 5. maddesinin 1/f bendinde belirtilen süre içerisinde temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz taleplerinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-)Gerekçeli kararda, sanıklar hakkında silahlı terör örgütüne bilerek ve isteyerek yardım etmek suçundan belirlenen temel cezaların, 5237 sayılı TCK’nın 220/7. maddesi gereğince indirilmesi sırasında, anılan Kanun maddesinde değişiklik
yapan 02.07.2012 tarih, 6352 sayılı Kanunun amacı, gerekçesi, yardım teşkil ettiği kabul edilen eylemin niteliği, meydana gelen tehlikesinin ağırlığı gibi hususlar gözetilerek dosya kapsamına ve hakkaniyete uygun, makul bir indirim yapılması ve belirlenen indirim oranının ilgili ve yeterli gerekçelerinin de karar yerinde gösterilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla cezalar tayini,
2-Sanıklara silahlı terör örgütüne yardım etme suçundan verilen temel cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi ile artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun maddesinin fıkra belirtilmeksizin aynı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5271 sayılı CMK'nın 302/2. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Adana Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.04.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.