Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/291 Esas 2013/2574 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 20.07.2011 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 13.01.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacılar vekili, davacıların 255 ada 8 parsel sayılı taşınmazın maliki olduklarını, davalının 255 ada 8 parsele komşu yola terk edilen bölüme inşaat yapmak suretiyle elattığını öne sürerek elatmanın önlenmesi ve kal istemiyle dava açmıştır.
Davalı, aleyhine olan hususları kabul etmediğini belirtmiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Uzman bilirkişi ... ve ... tarafından düzenlenen 12.12.2011 havale tarihli rapor ve haritada, eski 255 ada 7 parsel sayılı taşınmazın ifrazı sonucu dava dışı 255 ada 26, 27 parsel sayılı taşınmazlar ile davaya konu yerin yol olarak ayrıldığı, davalının yola terk edilen yeşil renkle gösterilen bölümdeki (A) ve (B) harfleri ile işaretli yerlere kömür deposu ve hızar atölyesi yapmak suretiyle elattığı anlaşılmıştır.
3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/A maddesi uyarınca yola terk edilen yerler kamu hizmetine tahsis edilmiş olup genel yol niteliğini kazandığından artık kamunun ortak kullanımına bırakılmıştır. Davacıların da başkaları gibi bu yoldan yararlanma hakkı mevcut olduğundan davacıların davasının kabulü ile uzman bilirkişi ... tarafından düzenlenen 12.12.2011 havale tarihli rapor ve haritada, eski 255 ada 7 parsel sayılı
taşınmazdan yola terk edilen bölümdeki (A) ve (B) harfleri ile işaretli yerlerdeki kömür deposu ve hızar atölyesinin yıkılmak suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken davalının davacılara ait 255 ada 8 parsel sayılı taşınmaza elatmasının söz konusu olmadığından bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 22.02.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.