Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8359 Esas 2020/4572 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8359
Karar No: 2020/4572
Karar Tarihi: 16.09.2020

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/8359 Esas 2020/4572 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, defter ve belgeleri gizlemek suçundan mahkumiyet kararı almıştır. Mahkemenin kararında, defter ve belge isteme yazısının tebliğ edilmesi ve sürenin dolması nedeniyle suç tarihinin eksik yazıldığı belirtilmiştir. Buna rağmen, ceza tayininde eksiklik yapıldığı ve sanık hakkında temel cezanın yanlış belirlendiği ifade edilmiştir. Ancak, bu durumun bozma nedeni yapılmamasının sebebi, temyiz olmadığından kaynaklanmıştır. Kararda, yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, iddia ve savunmaların doğru bir şekilde değerlendirildiği, suçun sanık tarafından işlendiğinin saptandığı ve cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı ifade edilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz nedenlerinin yerinde olmadığı ve hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kanun olarak ise, suç tarihi itibarıyla ceza alt sınırının 5904 sayılı Kanun'un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun'un 359/a-2. maddesi uyarınca 18 ay hapis olduğu belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/8359 E. , 2020/4572 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Defter ve belge isteme yazısının 20/03/2012 tarihinde tebliğ edilmesi ve 15 günlük sürenin 05/04/2012 tarihinde dolması nedeniyle, karar başlığında “2012” olarak eksik yazılan suç tarihinin "05/04/2012" olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüş, ceza alt sınırının suç tarihi itibarıyla 5904 sayılı Kanun"un 23. maddesi ile değişik 213 sayılı Kanun"un 359/a-2. maddesi uyarınca "18 ay hapis" olduğu gözetilmeyerek, sanık hakkında temel cezanın "1 yıl hapis" olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 16/09/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.