Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2015/9023 Esas 2018/62 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, davalının başlattığı icra takibinde itirazın süresinden sonra yapıldığını, davalıya borcunun bulunmadığını ileri sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespiti ile icra baskısı altında ödenen 5.700 TL"nin davalıdan istirdadını talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamından; davalı tarafından davacı adına düzenlenen tüm faturaların her iki yanın ticari defterlerinde kayıtlı olduğu ve takip tarihi itibariyle davalının davacıdan takip tarihinden ödeme tarihine kadar işleyen faiz ile birlikte toplam 2.480,31 TL alacağının bulunduğu, 5.700,00 TL davacı ödemesinin mahsubu neticesinde davacının 3.219,69 TL yönünden istirdat talebinin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 17.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.