Esas No: 2021/10371
Karar No: 2022/4874
Karar Tarihi: 14.03.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/10371 Esas 2022/4874 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararın temyiz edildiği ve dosyanın incelendiği belirtiliyor. Mahkeme, sanığın suç tarihinde yürürlükte olan 5607 sayılı Yasa'ya muhalefet ettiğini ancak sonrasında yapılan değişikliklerle suçun farklı maddelere dahil olduğunu belirtiyor. Ayrıca, daha sonra yapılan yasa değişiklikleriyle cezalarda indirim uygulama hakkı doğduğu ve etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği vurgulanıyor. Mahkeme, yerel mahkemenin söz konusu yasa maddelerini detaylı şekilde uygulaması gerektiğini belirterek kararı bozuyor. Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu'nun davaya katılarak vekalet ücretine hakkı olduğu belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/5, 3/10, 3/22 maddeleri
- 6545 sayılı Yasa'nın 5607 sayılı Yasa'nın 3/18-son cümle maddesiyle ilgili düzenlemesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 61, 62 ve 5607 sayılı Yasa'nın geçici 12. maddesinin 2. fıkrası.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın 21/11/2014 havale tarihli dilekçesinin infazın durdurulması talepli olduğu gözetilerek, sanık ...'ın gıyabında verilen kararın kovuşturma evresinde en son bildirdiği adresine tebliğ edilmesi ve anılan bu tebligatın sanığın adreste bulunmadığı şerhi ile iade olunması halinde 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi gereğince sanığın adres kayıt sistemindeki adresine yapılması gerekirken, bu adresten farklı bir adrese yapılan 18/09/2014 tarihli ve sanığın son bildirdiği aynı zamanda mernis adresi olan adresine doğrudan MERNİS şerhiyle yapılan 31/12/2014 tarihli tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık hine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2 maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre ise;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumunun davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 14/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
