Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/1546 Esas 2022/16869 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
5271 sayılı CMUK.nın 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanığın beş yıl süreyle denetim süresine tabi tutulacağı belirtilmiş olup, bu denetim süresi hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmesi üzerine başlamaktadır.
Sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin gerekçeli kararın, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre bilinen adresinde daimi işçisine teslim edildiği ve bu nedenle aynı adrese Kanun’un 21/1. maddesine göre tebliğ çıkartıldığı ancak; taşınma nedeni ile iade geldiği, sonrasında ise aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre yapılan tebliğ işlemi usulsüz olup hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın bu nedenle kesinleşmediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 04.10.2018 tarihli ve 2017/8-952 Esas, 2018/403 sayılı kararında da açıklandığı üzere; verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmemesi nedeniyle zamanaşımının durmayacağı ve denetim süresinin başlamayacağı, denetim süresi başlamadığı için de denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahsedilemeyeceği ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı cihetle, yerel mahkemece verilen hükmün açıklanmasına ilişkin kararın hukuki değerden yoksun olduğu, hukuki değerden yoksun olan mahkûmiyet kararının dava zamanaşımını kesmeyeceği, bu nedenle dava zamanaşımını kesen son işlemin, 12.07.2007 tarihli ilk mahkumiyet hükmü olduğu ve 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının ilk mahkumiyet tarihinden inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmakla; sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca
BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. Maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMUK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, adli emanetin 2007-2775 sırasında kayıtlı tabanca ve eklerinin TCK.nın 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine, 16.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.