Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/16601 Esas 2022/16859 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, reşit olmayanla cinsel ilişki
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddi, mahkumiyet


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii ve katılan kurum vekili tarafından ayrı ayrı temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Yaşı küçük mağduru, cinsel amaçla, cebir, tehdit veya hile ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu için öngörülen hapis cezasının üst sınırının, artırım maddeleri de dikkate alındığında, 10 yıldan fazla olması karşısında; ilk derece mahkemesince verilen beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g maddesi gereğince temyize tabi olduğu anlaşılmakla, atılı suçtan kurulan hükme yönelik katılan kurum vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında yerel mahkemece kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat hükmüne karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan red kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile hükmün ONANMASINA,
2)Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan hükme ilişkin sanık müdafii ve katılan kurum vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafinin, sanık hakkında düşme kararı verilmesi gerektiğine, aksi kanaat halinde dahi zincirleme suç hükümlerinin uygulanamayacağına, katılan kurum vekilinin ise; sanığın cinsel saldırı suçundan dolayı
hakkında takdiri indirim maddesi uygulanmaksızın cezalandırılması gerektiğine dair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 302/1. maddesi uyarınca TEMYİZ İSTEMLERİNİN AYRI AYRI ESASTAN REDDİ ile hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Ankara 5. Ağır Ceza Mahkemesi'ne, kararın bir örneğinin bilgi için Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesi'ne gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16.11.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.