14. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2836 Karar No: 2020/5020 Karar Tarihi: 17.11.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/2836 Esas 2020/5020 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında çocuğu cinsel istismar suçundan mahkumiyet kararı verilmesine rağmen, hükme yönelik istinaf başvurusunun eksik gerekçe ile reddedilmesi sebebiyle kararı bozmuştur. Kanun maddeleri olarak; 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümleri yer almaktadır.
14. Ceza Dairesi 2020/2836 E. , 2020/5020 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Adana 7. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.04.2017 gün ve 2017/32 Esas, 2017/148 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarına dair hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup temyiz edilemediğinden, sanık müdafisinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE, Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Sanık ile müdafisinin aşamalarda mağdurenin on beş-on altı yaşlarında bilindiği yönündeki savunmaları, mağdurenin sosyal medya hesaplarında doğum yılını 1999 olarak göstermesi, mağdurenin annesinin beyanı, mahkemenin 21.03.2017 tarihli duruşmadaki gözlemi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi, Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 07.02.2018 gün ve 2017/1754 Esas, 2018/197 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.