MAHKEMESİ:ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 9.741 TL ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Davacı vekili, müvekkili belediyenin maliki olduğu taşınmazın, davalıların yöneticisi bulunduğu site tarafından otopark olarak kullanılmak suretiyle işgal edildiğini ileri sürerek; 20.12.2002 – 13.07.2005 tarihleri arasındaki dönem için 9.741 TL ecrimisilin tahakkuk tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.Davalılar vekili, müvekkillerinden ... ve ...’in yöneticilik sıfatlarının ortadan kalkmış olduğunu, ayrıca davalı ...’ın sitede kat maliki olmadığını, diğer taraftan dava ile istenilen ecrimisilden tüm kat maliklerinin sorumlu olması nedeniyle davanın yöneticiler yerine kat maliklerine karşı açılması gerektiğini savunarak; davanın reddini dilemiştir.Mahkemece, Kat Mülkiyeti Kanunu gereği davada yöneticinin husumet ehliyetinin bulunmadığı, bu nedenle husumetin kat maliklerine yöneltilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.TMK. md. 993–995 ve 8.3.1950 gün 22/4 sayılı Y.İ.B. Kararında da kabul edildiği gibi ecrimisil; haksız fiil benzeri olup, üstün bir hakka dayanmadan başkasının taşınmazını işgal edip böylece “haksız kazanç elde eden” şahsın iade etmekle yükümlü olduğu bir tazminat türüdür. Bu tür davalarda, başkasının taşınmazının işgal eden kişi veya kişilerin kişisel sorumluğu söz konusudur. Diğer taraftan, Kat Mülkiyeti Kanununun 35. maddesi uyarınca kat malikleri kurulunca verilen kararların yerine getirilmesi yöneticinin görevleri arasındadır.Dosyadaki belgeler ve aldırılan bilirkişi raporundan; davaya konu arsa nitelikli taşınmazın 1.820 m² lik bölümünün etrafının duvarla çevrilerek davalıların yöneticilik hizmeti vermiş oldukları ...Sahil Sitesine dâhil edildiği ve halen otopark olarak kullanıldığı sabittir. Ne var ki işgalin, kat malikleri kurulunca verilen bir karar nedeniyle mi yoksa yöneticilerin kişisel kararı sonucu mu gerçekleştirildiği dosya kapsamından anlaşılamadığı gibi mahkemece de bu yönde bir araştırma yapılmamıştır. O halde mahkemece; işgalin kim veya kimlerin kararı ile gerçekleştirildiğinin araştırılarak bu yönde kat malikleri kurulunca bir karar alınmamış olması halinde davaların kişisel sorumluluğu söz konusu olduğundan davaya devam edilmesi, aksi halde ise dava dilekçesinin eksik düzenlendiği (HUMK. md. 179/1) kabul edilerek tüm kat maliklerinin davaya dahil edilmesi hususunda davacı tarafa önel verilip sonucuna göre işlem yapılması gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz olup bu nedenlerle yerinde olan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.