İş Mahkemesi

Dava, 01.07.1984-14.04.2008 tarihlerinde davalıya ait işyerinde hizmet akdine dayalı sürekli olarak çalışıldığının tespitine ilişkindir
Mahkemece, bozma ilamına uyarak kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalılardan Kurum vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacıya ait hizmet cetveli incelendiğinde; davacı adına, dava dışı ... (...) adına kayıtlı .. .. sicil nolu işyerinden 01.08.1991-01.04.1992 yılları arasında 1991 yılında 90 gün, 1992 yılında 270 gün, 1993 yılında 102 gün, dava dışı ... adına kayıtlı ... ... sicil nolu işyerinden 1993 yılında 120 gün, 1994 yılında 300 gün, 1995 yılında 270 gün, 1996 yılında 75 gün, 1997 yılında 270 gün, 1998 yılında 80 gün, ünvanı bilinmeyen ... sicil nolu işyerinden 1995 yılında 30 gün, 1996 yılında 120 gün, dava dışı Abdurrahman Kahraman"a adına kayıtlı ..... sicil nolu işyerinden 1998 yılında 165 gün, 1999 yılında 210 gün,dava dışı ... adına kayıtlı ... sicil nolu işyerinden 2001 yılında 222 gün, dava dışı Tacettin Çamtosun adına kayıtlı 10687320602 sicil nolu işyerinden 2002 yılında 29 gün, dava dışı ... adına kayıtlı ... sicil nolu işyerinden 2002 yılında 85 gün, 2003 yılında 30 gün, davalı .... adına kayıtlı .... sicil nolu işyerinden 2004 yılında 167 gün bildirim yapıldığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, davacının, 01.08.1991-07.04.2008 tarihleri arasında sürekli olarak davalı şirkete ait işyerinde yükleme-boşaltma işçisi olarak çalıştığı, gerek işverenin ve gerekse şirket ortakları ile davalı işverenle iş yapan kuruluş ve şirketlere ait işyerlerinden davacının kısmi süreli sigortalı gösterilmesi ve bu bildirimlerin de işyeri kayıtları ve tanık beyanları ile de doğrulandığı gerekçesiyle yazılı şekilde
hüküm tesis edilmiştir. Mahkemenin, 01.08.1991-07.04.2008 tarihleri arasındaki kabulü yönünden isabetsizlik bulunmamakta ise de, 01.07.1984-01.08.1991 tarihleri arasındaki çalışmalarının var olup olmadığı yönündeki araştırması eksik inceleme ve araştırmaya dayalıdır.
Davanın yasal dayanağı, mülga 506 sayılı Kanunun 79. Maddesidir. Bu tür sigortalı hizmetlerin tespitine ilişkin davalar, kamu düzenine ilişkindir. Bu nedenle özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri zorunludur. Bu çerçevede, hak kayıplarının ve gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi, temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, bu tür davalarda tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyerek, gerekli araştırmaların re"sen yapılması ve kanıtların toplanması gerektiği göz önünde bulundurulmalıdır
Mahkemece, 01.07.1984-01.08.1991 tarihleri arasındaki hizmetler yönünden yapılacak iş, davacının çalışmasının gerçekliği, işin ve işyerinin kapsam ve niteliğiyle süresinin belirlenebilmesi amacıyla; resen araştırma ilkesi doğrultusunda; davalı Kuruma verilmiş dönem bordrolarından kayden çalışması görünen ve uyuşmazlığa konu dönemi kapsar şekilde çalışması bulunan tanıklardan kanaat edinmeye yetecek kadarının re’sen belirlenerek beyanlarına başvurulmalı; talep edilen döneme ilişkin bordro tanıklarına ulaşılamadığı takdirde sigortalı ile birlikte çalışan kişiler, aynı çevrede işyeri olan işveren ya da bu işverenlerin çalıştırdığı kişiler tespit edilip tanık sıfatıyla beyanlarına başvurulmalı ve görünmeyen çalışmalarının hangi nedenlerle kayıtlara geçmediği ya da bildirim dışı kaldığı hususu yeterince araştırılmalı; toplanan tüm kanıtlar birlikte değerlendirildikten sonra elde edilecek sonuca göre bir karar verilmelidir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin, eksik inceleme, yanılgılı değerlendirme sonucunda dayanılarak hüküm kurulmuş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
O hâlde, davacı ve davalılardan Kurum vekillerinin, bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 23.03.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.