Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18493 Esas 2014/14118 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18493
Karar No: 2014/14118
Karar Tarihi: 09.06.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18493 Esas 2014/14118 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Temel cezanın belirlenmesinde TCK 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınarak, maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir ceza verilme zorunluluğu bulunmaktadır. Sanık tam kusurludur ve yaralama olayı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir niteliktedir. Ancak, mağdurların yaralanmalarının nitelikleri göz önünde bulundurularak alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tespitine karar verilmiştir. Kararın açıklanması geri bırakılmıştır. Sanığın kusurunun bulunmadığına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında uygulanacak kanun maddelerinin takdir hakkına dayanarak kararlaştırılması gerekmektedir. Dosya içeriği bu yönde değerlendirilmeden soyut gerekçelerle sanık hakkında kanun maddelerinin uygulanmamasına karar verilmiştir. Bu durum kanuna aykırıdır ve hükmün bozulması gerekmektedir. Hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: TCK 61/1, TCK 22/4, TCK 3/1,

12. Ceza Dairesi 2013/18493 E. , 2014/14118 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname no : 12 - 2013/108381
Mahkemesi : Ankara Batı 1. (Sincan) Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 11/12/2012
Numarası : 2012/405 - 2012/864
Suç : Taksirle yaralama

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerektiği, sanığın tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, taksirin yoğunluğu, yaralı sayısı ve basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte olmasına rağmen özellikle mağdurlar Hülya ve Cemre Tüfekçi"nin yaralanmalarının nitelikleri gözetilip, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesinde isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamenin (1) ve (2) nolu, katılanların zararları giderilmediğinden hükmün açıklanmasının geri bırakılması gerektiğine ilişkin bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin sanığın kusurunun bulunmadığına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 62, 50, 51. maddelerinin sanık hakkında uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılmasının gerektiği gözetilmeden, üç kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasıyla sonuçlanan kazanın oluşumunda tam kusurlu olup, dosya içeriğindeki delillere göre olumsuz bir kişiliği belirlenemeyen ve sabıkası da bulunmayan sanığın olumlu kişilik özelliklerine, yargılama sürecindeki davranışlarına, olayın oluş şekli ve sonuçlarına, dosya kapsamına uygun düşmeyen kanundaki ifadelerin tekrarından ibaret, soyut gerekçelerle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 62, 50, 51. maddelerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.