MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasındaki “işçilik alacakları” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Bakırköy 9. İş Mahkemesi’nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.06.2013 gün ve 2012/410 E.-2013/497 K. sayılı kararın temyiz incelenmesi davalılar vekillerince istenilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 23.12.2014 gün ve 2013/7867 E.-2014/39643 K. sayılı kararı ile;
"...A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 05.08.2008 tarihinde davalılardan Güneş Park Evleri sitesinde güvenlik elemanı olarak çalışmaya başladığını iddia ederek kıdem tazminatı, fazla mesai, dini bayram, resmi bayram ve hafta tatili ücreti alacaklarının faiziyle davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, pasif husumetten davanın reddini talep ettiklerini, davacının müvekkili ile iş sözleşmesi bulunmadığını, Pazar günleri tatil yapmadığı iddiasının asılsız olduğunu, haftada 4 gün çalıştığını, 3 gün off izni kullandığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ...vekili, davacının iş sözleşmesinin yasal hakları ödenmek suretiyle davalı işveren tarafından feshedildiğini, davacının kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti ve 7 günlük ücretinin hesabına yatırıldığını, başka bir hak ve alacağı kalmadığını, müvekkili şirketçe davacıya mesai ücretlerinin ödendiğini, davacının mesai alacağı talebinin haksız ve kötü niyetli olduğunu, zamanaşımı definde bulunduklarını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı ve fazla mesai alacaklarının tahsiline, davacının diğer fazlaya ilişkin istemlerinin reddine karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı yasal gerektirici nedenlere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Yerel mahkemece, fazla çalışmaya ilişkin yapılan araştırma ve inceleme yeterli bulunmamaktadır. Taraf tanıklarının davacının fazla çalışma alacağına ilişkin anlatımları yetersiz ve çelişkili olup, hesaplamaya ilişkin kayıtların da tüm çalışma dönemini kapsamadığı görülmektedir.
Bu durum karşısında, tanık anlatımları arasındaki çelişki giderilip, kayıt bulunan dönemlerle kayıt bulunmayan dönemlerin ayrı ayrı denetime imkan verecek şekilde hesaplamaya tabi tutulması, tanık anlatımlarına göre fazla çalışma çıkması halinde kayıt bulunmayan aylara yönelik varsa hesaplanacak miktardan uygun oranda bir takdiri indirimle sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir..."
gerekçesi ile bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.


HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Davacı vekili müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... Site Yönetimi vekili, müvekkilinin taraf sıfatının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiş; diğer davalı ...Vip Güv. Kor. Hizm. Ltd. Şti. vekili ise davacının iş sözleşmesinin yasal hakları ödenmek suretiyle feshedildiğini, fazla çalışmalarının karşılığının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Yerel mahkemece davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından bildirim öneli verilerek sonlandırıldığını, davacının fark kıdem tazminatı alacağı bulunduğu gibi fazla çalışma iddiasının da kanıtlandığı gerekçesiyle kıdem tazminatı ile fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacağının kabulüne, ulusal bayram ve genel tatil alacağının reddine karar verilmiş, davalılar vekillerince temyizi üzerine Özel Dairece yukarıda başlık bölümünde yer alan gerekçe ile karar bozulmuştur.
Yerel mahkemece aynı işyerinde aynı işi yapan mahkemenin 2012/414 E. ile kayıtlı bulunan Serkan Demircan isimli işçi ile 2012/416 E. kayıtlı bulunan Ümit Balcı tarafından açılan davalarda Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 24.12.2014 tarihli kararları ile her iki hükmün onanmasına karar verildiği, bu davalarda da fazla çalışma yapıldığı sonucuna varılarak bilirkişi raporuna göre hüküm kurulduğu, bu dosyada ve diğer işçilerin dosyalarında taraf tanıklarının aynı kişiler olduğu gibi onanan dosyalarla ilgili aynı beyanlarda bulundukları gerekçeleri ile önceki karardaki gerekçeler tekrarlanmak suretiyle fazla çalışma alacağı yönünden direnilmiştir.
Direnme kararını davalı ... Site Yönetimi vekili temyiz etmiştir.
Direnme yolu ile Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık, somut olayda mahkemece fazla çalışma alacağı yönünden yapılan araştırmanın yeterli olup olmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Hukuk Genel Kurulu’ndaki görüşmeler sırasında, işin esasının incelenmesinden önce, mahkemece verilen ilk kararın Özel Dairece bozulması üzerine yapılan ilk duruşmada bir nolu ara karar ile “mahkememizin 2012/414 ve 416 Esas sayılı dava dosyalarının celbine” denildikten sonra iki nolu ara karar ile “Dosyalar geldikten sonra Yargıtay bozma ilamına uyulup uyulmayacağı konusunda karar verilmesine” şeklinde karar oluşturulduğu, akabinde yapılan ikinci duruşmada ilgili dosyaların celp edilip okunduğu belirtilerek önceki kararda direnilmesine ilişkin karar verildiği, celp edilen bu dosyalarla direnmeye konu dosyalardaki işçilerin aynı işi yapan kişiler olup dinlenen tanıkların da aynı kişiler olduğu belirtilerek direnme gerekçesi yapılması karşısında verilen direnme kararının gerçekte yeni hüküm olup olmadığı, burada varılacak sonuca göre de temyiz incelemesinin Hukuk Genel Kurulunca mı, yoksa Özel Dairece mi yapılması gerektiği hususu ön sorun olarak tartışılmıştır.
Bilindiği üzere; direnme kararının varlığından söz edilebilmesi için, mahkeme bozmadan esinlenerek yeni herhangi bir delil toplamadan önceki deliller çerçevesinde karar vermeli; gerekçesini önceki kararına göre genişletebilirse de değiştirmemelidir (6217 sayılı Kanun’un 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 429.maddesi).
Eş söyleyişle; mahkemenin yeni bir bilgi, belge ve delile dayanarak veya bozmadan esinlenip gerekçesini değiştirerek veya daha önce üzerinde durmadığı bir hususu bozmada işaret olunan şekilde değerlendirerek, dolayısıyla da ilk kararının gerekçesinde dayandığı hukuki olguyu değiştirerek karar vermiş olması halinde, direnme kararının varlığından söz edilemez.
Somut olayda mahkemece, verilen ilk kararın Özel Dairece bozulması üzerine 16.04.2015 tarihinde yapılan ilk duruşmada 1 nolu ara karar ile “mahkememizin 2012/414 ve 2012/416 Esas sayılı dava dosyalarının celbine” denildikten sonra 2 nolu ara karar ile “Dosyalar geldikten sonra Yargıtay bozma ilamına uyulup uyulmayacağı konusunda karar verilmesine” şeklinde karar verildiği, akabinde 12.05.2015 tarihinde yapılan ikinci duruşmada ilgili dosyaların celp edilip okunduğu belirtilerek önceki hükümde direnilmiştir.
Mahkemenin direnme olarak adlandırdığı bu karar gerçekte direnme olmayıp, aynı işyerinde aynı işi yapan işçilere ait işçilik alacağı istemli dava dosyaları celp edilip incelenerek işbu dava dosyası ile karşılaştırılmak suretiyle değerlendirme yapıldığı, bu değerlendirme ve karşılaştırma sonucunda temyize konu kararın verildiği anlaşılmıştır. Dolayısıyla mahkemenin direnmeye konu hükmü, yeni hüküm niteliğindedir. Yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının inceleme merci ise Hukuk Genel Kurulu değil Özel Daire’dir.
Hal böyle olunca, kurulan bu yeni hükmün temyizen incelenmesi görevi, Hukuk Genel Kuruluna değil, Özel Daireye aittir.
Bu nedenle, yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.
S O N U Ç: Yukarıda gösterilen nedenlerle davalı ... Site Yönetimi vekilinin yeni hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyanın YARGITAY 9. HUKUK DAİRESİNE GÖNDERİLMESİNE, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 19.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.