Sahte fatura düzenlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/9598 Esas 2020/4565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan açılan kamu davasında; sanığın savunmasında, suçlamaları kabul etmediğini, ticari faaliyetinin olduğunu, düzenlediği faturaların gerçek faturalar olduğunu beyan etmesi ve hem yargılama sırasında hem de temyiz dilekçesine ek olarak ticari faaliyetinin bulunduğuna dair çeşitli belgeler ibraz etmiş olması karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespit edilmesi bakımından;
1- Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenip düzenlenmediğinin ilgili vergi dairesinden sorularak, düzenlenmiş ise onaylı örneklerinin getirtilmesi,
2- Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3- Faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak aldıklarının sorulması,
4- Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Sanığın mükellefiyetiyle ilgili iş yerine ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim ve tesellüm belgeleri, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesapları ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgeler olup olmadığının araştırılması,
b) Daha sonra, sanığın iş yeri ile faturaları kullanan şirket ve kişilerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hükümler kurulması,
5- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında, mütalaa ve vergi incelemesinin 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçuna ilişkin olduğu, buna karşın kamu davasının sahte fatura düzenleme ile mütalaa ve vergi incelemesi bulunmayan sahte fatura kullanma suçlarından açıldığı, sahte fatura kullanma ve sahte fatura düzenleme suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, mahkemenin gerekçe kısmında hem sahte fatura düzenleme hem de sahte fatura kullanma şeklinde ifadelere yer vermesi suretiyle hükmün karıştırılması,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.09.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.