MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09.08.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davalı ... Muhtarlığına açılan davanın reddine, dahili davalılar ... ve ... hakkında açılan davanın kabulüne dair verilen 15.10.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi dahili davalılar ve davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı ... Muhtarlığına yöneltilen davanın reddine, davalılar ... ve ..."e yöneltilen davanın kabulüne karar verilerek 101 ada 1 ve 168 ada 128 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili ve davalılar temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının, davalıların ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, bu hak taşınmaz leh ve aleyhine kurulacağından leh ve aleyhine geçit istenen taşınmaz maliklerinin tamamının davada yer alması zorunludur. Ayrıca geçit hakkı taşınmaza bağlı
bir irtifak niteliğinde bulunduğundan taşınmazların leh ve aleyhine kurulmalı ve hüküm tesis edilir iken tek tek hangi taşınmaz lehine, hangi taşınmazlar üzerinden geçit kurulduğu hüküm sonucunda belirtilmelidir.
Saptanan geçit nedeniyle yükümlü taşınmaz malikine ödenmesi gereken bedel hükümden önce depo ettirilmelidir. Hüküm fıkrasında mahkeme veznesine depo edilen geçit bedelinden aleyhine geçit kurulan parsel maliklerinin her birine ne kadar verileceği hüküm sonucunda belirtilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece hüküm tesis edilirken hangi taşınmaz lehine geçit kurulduğu ve aleyhine geçit kurulan davalı parsel maliklerinin her birine ne kadar geçit bedeli verileceği hususu belirtilmemiş ve infaza elverişli bir hüküm kurulmamıştır.
Açıklanan nedenler gözardı edilerek hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir..
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin ve davalıların temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatıran davalılara iadesine, 21.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.