Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2011/18628 Esas 2012/1429 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:SULH HUKUK MAHKEMESİ


Dava dilekçesinde 5.920 TL ecrimisilin faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüyle 160 TL ecrimisilin davalıdan tahsili cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.Dava dilekçesinde, davalı şirketin davacıya ait arsa niteliğindeki taşınmazı 01.12.2009 tarihinden 13.02.2010 tarihine kadar araç park yeri olarak kullanmak suretiyle işgal ettiği ileri sürülerek, günlüğü 80 TL"den 5.920 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece; ileri sürülen işgalin ispatı bakımından davacı idarece düzenlenen tutanağın usulüne uygun olarak düzenlenmediği, davacı tanık beyanlarının da yeterli olmadığı gerekçesiyle, davalının 1-2 gün kullandıkları yönündeki ikrarı nedeniyle iki gün karşılığı ecrimisilin tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.Türk Medeni Kanununun 6.maddesi uyarınca, kanunda aksine bir hüküm bulunmadıkça taraflardan her biri, hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispatla yükümlüdür. Bu nedenle davacının ecrimisil isteyebilmesi için işgali ve işgal süresini usulünce ispat etmesi gerekmektedir. Öte yandan, başkasının taşınmazını haklı bir nedene dayanmaksızın işgal etmek haksız fiil niteliğinde olduğundan işgalin varlığı tanık dahil her türlü delil ile ispat edilebilir. Davacı taraf da bu hususun ispatı için 13.02.2010 tarihli tutanak ile tanık deliline dayanmış olup, dinlenen tanıklardan ... davalı şirkete ait araçların arsa üzerinde 01.12.2009 ile 13.02.2010 tarihleri arasında hergün park halinde bulunduklarını dava konusu arsanın karşısında oturması nedeniyle gördüğünü beyan etmiştir.O halde; davacı tanıklarının bizzat görgüye dayalı beyanları ile davacı iddiasının ispat edildiği gözetilmeksizin davanın iki gün süre ile sınırlı olarak kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 23.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.