22. Hukuk Dairesi 2013/31987 E. , 2015/4137 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
li, müvekkilinin davalı işyerinde 15.02.1998-12.06.2009 tarihleri arası temizlikçi ve aşçı yardımcısı olarak 07:00-19:00 saatleri arası çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğini beyanla ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ile fazla mesai ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesi ile aşçı yardımcısı olarak çalıştığını, davacının çalıştığı işyerinin öğrenci yurdu olduğundan ötürü eğitim ve öğretim dönemlerinde faal olan bir işyeri olduğunu, yaz tatili döneminde çalışma yapılmadığını, davacının fazla çalışmasının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ile fazla mesai alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının 15.02.1998 - 12.06.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, davacının, davalı işyerinde sürekli 07:00 - 19:00 saatleri arası çalıştığını iddia ettiği, davalı tarafınsa fazla mesaisi olmadığını savunduğu, karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının 15.02.1998 - 31.12.2006 tarihleri arası dönemde haftanın yedi günü 07:00-21:00 saatleri arası günlük bir buçuk saat ara dinlenme ile haftada kırk iki buçuk saat fazla mesai yaptığı kabulüne göre hesaplama yapıldığı, mahkemece davalının ıslaha karşı zamanaşımı defi değerlendirilerek 09.06.2010 havale
tarihli bilirkişi raporuna göre takdiri indirim yapılmaksızın hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde mahkemece davacı işçinin 07:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını beyan ettiği gözetilmeksizin, çalışma saatlerine ilişkin davacının talebi aşılarak 07:00-21:00 saatleri arası çalıştığı kabulü ile takdiri indirim yapılmaksızın fazla mesai alacağına hükmedilmesi isabetsizdir. Davacının fazla mesai alacağının, talebine göre, 2005/9-2007/6 ayları arası haftada yirmi bir saat fazla mesai yaptığı kabulü ile %30"dan az olmamak üzere yapılacak takdiri indirim sonrası hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Karara esas kabul edilen bilirkişi raporunda davacının yıllık izin alacağının 3.336,70 TL olarak hesaplandığı halde mahkemece hatalı olarak 3.386,70TL ye hükmedilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi
