
Esas No: 2013/31985
Karar No: 2015/4136
Karar Tarihi: 09.02.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/31985 Esas 2015/4136 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı,kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 09.01.2002-12.06.2009 tarihleri arası temizlik ve kalorifer yakım işinde görev yaptığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesi gereğince kaloriferci ve temizlikçi olarak çalıştığını, işyerinin öğrenci yurdu olması nedeniyle eğitim ve öğretim dönemlerinde faal olan bir işyeri olduğunu, yaz tatili döneminde çalışma olmadığını, davacının belirli süreli iş sözleşmesi gereğince çalıştığından kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini, fazla mesai ve yıllık izin ücreti alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin ve fazla mesai ücreti alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir
Karar davacı ve davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Fazla çalışma ücretinin tanık ifadelerine göre belirlenmesi ve miktarın yüksek çıkması halinde işçinin çalışma süresi içerisine hastalık izin mazeret gibi nedenlerle fazla çalışma yapmadığı günler bulunduğu kabul edilerek Dairemizce takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir.
Davacı işçinin, 09.01.2002-12.06.2009 tarihleri arasında davalı işyerinde kaloriferci ve temizlikçi olarak çalıştığı, hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda davacının fazla mesaisinin bir bölümü tanık beyanlarına göre belirlendiği halde mahkemece takdiri indirim yapılmaması isabetli olmamıştır. Davacının fazla mesainin tanık beyanlarına göre tespit
edildiği dönemde yapılan işin niteliği dikkate alınarak, işçinin hasta ve mazeretli olabileceği günler için mahkemece %30"dan az olmamak şartıyla takdiri indirime gidilmesi uygun olacağından, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.