Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2014/11558 Esas 2014/22261 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Adana 6. Aile Mahkemesi
TARİHİ :26.12.2013
NUMARASI :Esas no:2012/672 Karar no:2013/1196

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı (kadın) tarafından; tazminat miktarları, velayet ve davalı kocanın taşınmazları üzerine konulan ihtiyatı tedbir kararının kaldırılmasına yönelik 3.3.2014 tarihli ek karar yönünden, davalı (koca) tarafından ise; boşanma ve fer"ileri yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Hukuk Muhakemeleri Kanununun 389"ncu maddesi uyarınca, davalı kocanın taşınmazları üzerine üçüncü kişilere devrinin önlenmesi için konulan ihtiyati tedbir kararı, davalı kocanın talebi üzerine 3.3.2014 tarihli ek kararla kaldırılmıştır.
Davacı kadın tarafından bu ek karara karşı temyiz talebinde bulunulmuş ise de; Yargıtay İçtihadı Birleştirme (Hukuk) Genel Kurulu"nun 21.02.2014 tarihli 2013/1 esas, 2014/1 karar sayılı içtihadı birleştirme kararı (R.G. 17.04.2014 tarih ve 28975 sayı) uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi (HMK.m.391/3) veya bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilen kararlara (HMK.m.394/5) karşı temyiz yoluna başvuralamayacağından, davacının ihtiyati tedbir kararının kaldırılmasına yönelik verilen 3.3.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
3-Davacı kadının maddi tazminat isteği, kredi için yaptığı ödemeye karşılık 317.471,16 TL, davalı koca tarafından çalındığı iddia edilen ziynetlerin bedeli olarak 148.365 TL, eğitim hayatının sona ermesine sebep olması nedeniyle uğradığı zarardan dolayı 45.740 TL ve sahte imzayla hesabından çektiğini iddia ettiği 4.500 Euronun karşılığı olarak da 10.291, 50 TL olmak üzere toplam 521.867,66 TL"ye ilişkindir. Bu istekler, boşanmanın eki (TMK.md. 174/1) niteliğinde olmadığından ayrıca nispi harca tabidir. Başvurma harcı yatırılmıştır. Dava açılması sırasında yatırılan başvurma harcı dava dilekçesinde yer alan tüm talepleri kapsar. Peşin alınması gerekli nispi harcı tamamlaması için kadına önel verilmesi (Harçlar Kanunu md.30-32), nisbi harç tamamlandığı takdirde, bu taleplerin Borçlar Kanunundan kaynaklandığı ve görev hususu da gözetilerek sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken, harç eksikliği tamamlanmadan yargılamaya devamla işin esası hakkında hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, 03.03.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz talebinin yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, bozma ve temyiz talebinin reddi kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.10.11.2014(Pzt.)