MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı iş yerinde 01.06.2009-24.06.2011 tarihleri arasında şoför olarak haftanın altı günü sabah saat 07:00 den akşam 19:00"a kadar çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı sebep olmaksızın feshedildiğini kıdem tazminatı, ücret, fazla çalışma, hafta tatili ücreti, genel tatil, yıllık ücretli izin alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının işe gelmesi için işe davet yazısı gönderdiklerini, bir sonuç alamadıklarını ve davacının devamsızlığı üzerine iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, davacının hafta sonunda ve genel tatillerde çalışmadığını, yıllık ücretli izinleri kullandığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, dava konusu kıdem tazminatı, ücret, yıllık ücretli izin, fazla çalışma, hafta tatili ücreti alacağı taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin hafta tatili alacağı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hâkim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Somut olayda davacının 06.06.2009-24.06.2011 tarihleri arası davalı iş yerinde şoför olarak çalıştığı, dava dilekçesinde haftanın altı günü çalıştığını beyan ettiği ancak mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma süresince haftanın
./..
-2-

yedi günü çalıştığı kabul edilerek hafta tatili ücretinin hesaplandığı anlaşılmıştır. Hal böyle iken, dava konusu hafta tatili ücreti alacağının, dava dilekçesinde belirtilen çalışma düzenine göre reddi gerekirken davacının talebi aşılarak yazılı şekilde karar verilmesi isabetli olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının davalı iş yerinde haftanın altı günü 07:00-19:00 saatleri arası çalıştığını iddia ettiği, davalı tarafınsa fazla mesaisi olmadığını savunduğu, bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının haftanın yedi günü 07:00-19:00 saatleri arası günlük bir saat ara dinlenme ile haftada yirmi bir saat fazla mesai yaptığı kabulüne göre hesaplama yapıldığı, mahkemece bilirkişi raporuna göre hesaplanan fazla mesai alacağının kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde mahkemece davacı işçinin yapmış olduğu işin niteliğine göre davacının günde kaç sefer yaptığı, sürekli çalışıp çalışmadığı, hususlarının araştırılarak davacının günlük çalışmasında dikkate alınacak ara dinlenmelerin bulunacak sefer sayısına göre belirlenerek sonucuna göre davacının fazla mesaisi olup olmadığı hususunda tekrar değerlendirme yapılıp karar verilmesi gerekirken bunun yapılmayarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması hatalıdır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
4-Karara esas kabul edilen bilirkişi raporunda davacının imzasını inkar etmediği ücret bordrosuna göre davacının ondört gün yıllık izin kullandığı dikkate alınmaksızın karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi


...