MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ile hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde 10.06.2001-25.01.2007 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığını, davalı işvereninin herhangi bir sebep ileri sürmeksizin müvekkilin iş sözleşmesini haklı neden olmaksızın feshettiğini, davacının çalıştığı süre boyunca davacının fazla mesai yaptığını, hafta sonu ve resmi tatillerde çalıştığını, bu çalışma ücretlerinin, kıdem ve ihbar tazminatı ile izin alacaklarının davalı tarafça ödenmediğini beyanla işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmesi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından yapılan temyiz incelemesi sonucunda karar davacının fazla mesaisinin tespiti için işyeri kayıtlarının incelenmesi, ara dinlenme süresine ilişkin kabulün yerleşik uygulama çerçevesinde değerlendirilmesi ve hafta tatilinin mükerrer ödemeye yol açmayacak şekilde hesaplanmasına yönelik olarak bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ve fazla mesai hususunda yapılan araştırma sonrası davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az on beş dakika, dört saatten fazla ve yedi buçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedi buçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedi buçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. İş Kanununun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi on bir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedi buçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok on bir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde on bir saate kadar olan (on bir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, on bir saatten fazla çalışmalarda ise en az bir buçuk saat olarak verilmelidir.
Dosya içeriğine göre, karara esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının günde on üç buçuk saat çalıştığı ve bir saat ara dinlenmesi sonrası günde beş saat fazla mesaisinin hesaplandığı, mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında ara dinlenmenin yukarıda belirtilen ilkeler doğrultusunda değerlendirilmesi hususunun bozma konusu yapıldığı gözetilmeksizin, günlük on bir saati aşan çalışmalar için en az bir buçuk saat ara dinlenme düşülerek fazla mesai hesaplanması gerekirken günlük bir saat ara dinlenmesi verildiği kabulüne göre karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.