...

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili , ulusal bayram ve genel tatil ücreti karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde 03.11.2007-04.10.2010 tarihleri arasında kalıp ustası olarak çalıştığını, iş akdinin davalı işverenlik tarafından haklı bir neden olmaksızın feshedildiğini, müvekkilinin işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili alacağı, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının talep ettiği alacaklardan sorumlu olamayacağını fazla mesai yapılmadığını, hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışma yapılmadığını, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini talep ve müdafaa etmiştir.
Mahkeme, davacının davalı işverenlikte 03.11.2007 tarihinde çalışmaya başladığı, değişik şantiyelerde değişik tarihlerde çalıştığı, davacının kıdem tazminatı ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları olduğu kanaatiyle davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Kararı, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 74 ve 75 ve yeni 6100 sayılı HMK.’nın 25. ve 26. maddeleri uyarınca hakim, dava veya cevap dilekçesinde bildirilen vakıalarla bağlı olup, tarafların bildirmediği vakıaları kendiliğinden inceleyemez ve onları hatırlatabilecek davranışlarda dahi bulunamaz. Tarafların talep sonuçları ile bağlıdır, ondan fazlasına veya başka şeye karar veremez.
Dosya içeriğine ve özellikle dava dilekçesi içeriğine göre davacı vekili açıkça davacının haftanın 7 günü 08:00-17:00 saatleri arası çalıştığını belirtmektedir. Hükme esas bilirkişi raporunda ise tanık anlatımlarına dayanılarak haftanın 7 günü 08:00-18:00 saatleri

arası çalıştığı kabulü ile hesaplama yapılmıştır. Davacı vekilinin çalışma düzenine dair bildirdiği maddi vakıa bağlayıcı olduğundan, davacının haftada 7 günü 08:00-17:00 saatleri arası çalıştığı kabul edilerek ara dinlenme sonrası davacının hafta tatili ücreti talep ettiği gözetilerek haftalık üç buçuk saat fazla çalışmasına göre fazla mesai ücreti hesaplanmalıdır. HMK.’un 25 ve 26. Maddelerine aykırı olarak tüm süre üzerinden davacının 08:00-18:00 saatleri arası çalıştığı kabul edilerek fazla çalışma ücretine karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



...