MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 15.03.1997-15.08.2007 tarihleri arasında davalı şirkete ait olan işyerinde bekçilik ve ustalık işi yaptığını, devamlı işyerinde kalması sebebiyle evine gidemediğinden ailevi sorunlar yaşadığını, bu durumun işverenlere anlattığında, tazminatlarının ödeneceğinin vaat edildiğini ancak ödenmediğini beyanla kendisine ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalıya ait inşaat işyerinde aralıklı olarak vasıfsız işçi sıfatıyla çalıştığını, sürekli bir işte çalışmak istemesinden dolayı 06.04.2004-31.08.2007 tarihleri arasında gece bekçisi olarak, şirket merkezinde işe alındığını, fazla mesai yapmadığını, geceleri evinde olmak istediğinden istifa ederek işyerinde ayrıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık ücretli izin, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin kabulüne, ihbar tazminatı alacağı talebinin reddine karar verilmiştir
Karar davalı tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 15.03.1997-15.08.2007 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai ücretlerine ilişkin hesaplamaların tanık beyanlarına göre 01.04.1997-30.09.2003 tarihleri arası dönemde haftada üç saat fazla çalışma yaptığı, 06.10.2004-15.08.2007 tarihleri arası dönemde ise haftada yirmi bir saat fazla çalışma yaptığı kabul edilmiştir.
./..
-2-

Fazla mesainin ispatı konusunda, dosya içerisinde, işyerindeki çalışma düzenini gösterir işyeri kayıtlarının bulunmadığı, davacının fazla mesaisinin tanık beyanlarına göre tespit edildiği anlaşılmış olup, dosya kapsamında dinlenen davacı tanıklarının işyerinde çalıştıkları sürelere göre davacının çalışma süresinin tamamında çalışma düzenini bilebilecek durumda olmadıkları, bu nedenle 06.10.2004-15.08.2007 tarihleri arası dönemde davalı tanık beyanlarına göre davacının haftada dokuz saat fazla mesai yaptığını ispatladığının anlaşılmasına göre 06.10.2004-15.08.2007 tarihleri arasındaki döneme ilişkin olarak fazla mesai ücretlerinin haftalık dokuz saat üzerinden hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
3-Davacı işçinin hafta tatili çalışması yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece, davacı tanık beyanlarına göre 06.10.2004-15.08.2007 tarihleri arası dönem için davacının tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabulü ile hafta tatili ücretine hükmedildiği anlaşılmış olup, dosya kapsamında dinlenen davacı tanıklarının işyerinde çalıştıkları sürelere göre davacının hafta tatili çalışmasını bilebilecek durumda olmadıkları, bu nedenle davacının hafta tatili çalışmasını ispat edemediği gözetilmeksizin hafta tatili ücretinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.





...