Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/503 Esas 2019/4206 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında, "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına" karar verildikten sonra deneme süresi içerisinde Sincan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.04.2014 tarih, 2014/199 Esas, 2014/288 Karar sayılı ilama konu TCK.nun 184/1. maddesine uyan imar kirliliğine neden olma suçuna ilişkin olduğu ve hükümden sonra 18.05.2018 tarih ve 30425 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7143 sayılı Kanun"un 16. maddesi ile 3194 sayılı İmar Kanunu"na eklenen geçici 16. maddesine göre sanığın 15.06.2019 tarihine kadar başvurması ve madde kapsamında belirtilen şartları yerine getirmesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 184/5. maddesinde belirtilen, 184/1. maddesinden mahkum olunan ceza bütün sonuçlarıyla ortadan kalkar hükmünden yararlanma olanağının bulunması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması karşısında anılan Sincan 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.04.2014 tarih, 2014/199 Esas, 2014/288 Karar sayılı ilamı ile uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırıldıktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tartışılarak hükmün açıklanmasına karar verilip verilmeyeceğinin değerlendirilmemesi,
II- Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Ceza Genel Kurulu"nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 esas, 2018/135 karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 esas, 2016/42 karar sayılı ilamı da gözetildiğinde, bozma öncesi verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 17.01.2007 tarihli kararı ile hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilip taksitlendirildiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle CMUK.nun 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Sanığa yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 04.10.2006 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 03.05.2006 olarak yazılması
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.